Beste iedereen,
Ik keer vervroegd terug naar huis...
Heb slecht nieuws gekregen en neem de eerste reeks vliegers terug naar huis.
Zondagochtend (3/10)land ik in Brussel.
Het avontuur eindigt hier.
Het was een ongeloofelijke tijd om nooit te vergeten, waar ik energie voor jaren kan/ga uit putten.
Bedankt voor alle brieven, kaartjes, postpakketjes, mailtjes, berichtjes enzoveel meer!
Het was me een waar genoegen jullie verslaggever te zijn.
Tot in den draai.
vrijdag 1 oktober 2010
vrijdag 24 september 2010
Goodmorning Vietnam!
HoiHoi!
Hopelijk alles goed alginds!
Vandaag is mijn laatste dag Vietnam al aangebroken! Binnen een uurtje begin ik aan een 25uur durende busrit naar Laos (Vientiane) … zonder toilet! Moehaha! Dat wordt weer veel te grappig!
Vietnam was super! Heel mooie natuur maar de mensen (locals) waren wat minder vriendelijk en wat afstandelijker dan wat ik gewend was in Cambodja dus dat was wel wat aanpassen.
Kort even wat ik hier allemaal gedaan heb: Mijn eerste stop in Vietnam was Saigon waar ik een dagje heb rondgetoerist, erna een dagje naar de Mekong Delta geweest en op mijn laatste dag in Saigon ben ik naar de Cu Chi tunnels geweest en het Oorlogsmuseum bezocht. Vandaaruit heb ik een binnenlandse vlucht genomen naar Hanoi, in het Noorden van Vietnam. Terug een dagje rondgetoerist, dan twee dagen naar Halong Bay geweest, een dagje gefietst naar Tam Coc en een driedaagse trekking gedaan in Sapa om het Vietnam avontuur af te ronden.
Op naar Laos! Maar eerst vlug naar de supermarkt voor muggenspray want ik voel ze bijten!
Grooote SmaK van Groover en mij!
Ps: Ik heb alle foto’s online geplaatst! Dan hebben jullie ook een beetje het gevoel dat je hier bent geweest! ;)
Hopelijk alles goed alginds!
Vandaag is mijn laatste dag Vietnam al aangebroken! Binnen een uurtje begin ik aan een 25uur durende busrit naar Laos (Vientiane) … zonder toilet! Moehaha! Dat wordt weer veel te grappig!
Vietnam was super! Heel mooie natuur maar de mensen (locals) waren wat minder vriendelijk en wat afstandelijker dan wat ik gewend was in Cambodja dus dat was wel wat aanpassen.
Kort even wat ik hier allemaal gedaan heb: Mijn eerste stop in Vietnam was Saigon waar ik een dagje heb rondgetoerist, erna een dagje naar de Mekong Delta geweest en op mijn laatste dag in Saigon ben ik naar de Cu Chi tunnels geweest en het Oorlogsmuseum bezocht. Vandaaruit heb ik een binnenlandse vlucht genomen naar Hanoi, in het Noorden van Vietnam. Terug een dagje rondgetoerist, dan twee dagen naar Halong Bay geweest, een dagje gefietst naar Tam Coc en een driedaagse trekking gedaan in Sapa om het Vietnam avontuur af te ronden.
Op naar Laos! Maar eerst vlug naar de supermarkt voor muggenspray want ik voel ze bijten!
Grooote SmaK van Groover en mij!
Ps: Ik heb alle foto’s online geplaatst! Dan hebben jullie ook een beetje het gevoel dat je hier bent geweest! ;)
dinsdag 7 september 2010
Zussengemus
Hoera hoera, de zussen zijn verenigd, oh wat zijn we blij
ze maakten een hele reis, trouw zij aan zij
Een reis vol avontuur, trektocht en plezier
zo gingen ze met de backpack 3 weken op zwier
Eerst ontmoetten ze elkaar in Bangkok
waar ze pagodes aanschouwden, soms met wat regen op hun kop
Na 2 dagen sprongen ze op de trein
op naar het noorden, wat kan dat zalig zijn
Daar ondernomen ze een trekking in de wilde natuur
gelukkig was er een waterval om de paar uur
Ze hadden nog nooit in hun leven zoveel gezweet
het stroomde met liters bij de vleet
Drie dagen afzien werden beloond met prachtige panorama’s
gelukkig waren de blaren op Hanne haar voeten geen drama’s
’s Avonds trakteerden ze zichzelf op een biertje
dat hadden ze dubbel en dik verdiend, dat pleziertje
Daarna beslisten ze om zuidwaarts de eilanden te verkennen
het mooie strand, de heldere azuurblauwe zee: we lieten ons wat verwennen
Na enkele dagen relax konden we er weer tegen
klaar om weer naar het noorden te bewegen
Van daaruit stapten we Cambodia binnen
het land van de duizend spinnen
Gelukkig hadden we onze bergschoenen binnen handbereik
na het wandelen konden we ze nu gebruiken voor een andere praktijk
In Siem Reap was het één groot feest
het was nog nooit zo plezant geweest
Na een hele week samen op schok kenden ze elk hoekje
en aten tussen de rijst door ook wel eens een koekje
Ze beklommen de tempels, fietsten naar SHCC, ontmoetten alle locals en gingen naar het meer
Ook aten ze aan de favoriete stall, namen ze een massage en dat deed soms wel wat zeer
Kortom, ze vonden het geweldig met zijn twee
het was veel te kort, maar ze waren echt supertevree
Ze hadden een geweldige tijd tesaam
nu is de tijd helaas aangebroken om uit elkaar te gaan
Er zit niets anders op dan een traantje te laten
ook voor Elmo en Groover kan het nu niet meer baten
Gelukkig zien ze elkaar over een maand weer
dus doet het afscheid al iets minder zeer
Voilà, nu zijn jullie weer helemaal mee
vele dikke plakkerige kussen van ons twee!
Hanne & Eline
dinsdag 17 augustus 2010
In het land van Zon & Moesson!
Woeplaaa!
Ik vertrek vannacht naar Bangkok!! En zie binnen twee dagen mijn zusserd in levende lijve!! Waaaa!!! Gelukkiggelukkigblijblijblij!
Mijn stage zit er dus op! Heb op mijn laatste dag een feestje gehouden. Cake en grenadine in overvloed! Twas super! Het afscheid viel mee omdat ik over een paar weken terug kom met mijn zusserd. En ze bellen me geregeld om een babbeltje te slaan. Khad vandaag een leerkracht aan de telefoon ‘Everytime I miss you I will call you. Ok?’ Ooooh, ze zijn zoo lief!
Een tijdje terug ben ik met ‘the boys’ (opdieners, kok…) van mijn favoriete eetplekje naar de karaoke (heel populair hier) geweest. Hilarisch! In de midden van de nacht in een klein dorpje naar de karaoke: pintjes en mango’s à volonté, gekweel in het Khmer en de boxen op maximum! Na een hele tijd zelfs tot de ontdekking gekomen dat de enige (Khmer) zij ( er waren een paar vrienden van hen mee)een hij was. Overduidelijk toen hij de vrouwelijke stem voor zijn rekening nam. En ik maar lachen, toejuichen en klappen!
Ben ondertussen ook nog een paar daagjes gaan logeren bij een vriendin die in Phnom Penh woont en werkt. Superleuk. Rondgefietst, het koninklijk paleis bezocht, terrasjes gedaan, concertjes meegepikt…
En een paar dagen later even naar Battambang geweest om een sociaal-artistieke circusorganistie te bezoeken. Mmmmmm, circus, muziek, dans en grafische vormgeving, wat heeft een mens nog meer nodig?
Dit weekend een laatste uitstap gedaan met mijn vrienden van mijn stageorganisatie. Allemaal in de laadbak van een truck gesprongen en de hele dag op tsjok geweest. Super! We zijn zelfs allemaal in het grote rad van de kermis beland. En bang dat ze waren! Hehehe.
Nog vlug enkele wist je datjes:
• We een dikke twee weken zonder elektriek hebben gezeten in ons dorp! Feest!
• Samen in de moestuin werken heel leuk kan zijn
• We met mijn organisatie een toeristische trip hebben uitgewerkt waarin de studenten de gidsen zijn (elke student is gids in zijn eigen dorpje) en ik oefenpersoon was! Geniaal om in een ossenkar te zitten met twintig studenten achter je aan hollend.
• Er hier zoveel travestieten rondlopen. Hier worden ze ladyboys genoemd. In een bepaalde jongerencultuur staat het zelfs supercool om een ladyboy te zijn
• Homo’s hier niet geaccepteerd zijn maar een man die zich opkleedt als vrouw en verliefd is op een man is wel geaccepteerd
• Wanneer ik bij vrienden op bezoek ben en hun airco op 25graden staat ik een trui moet aandoen… Kword nog een echte local.
• Ik soms het tijdsverschil met België uit het oog verlies en dat niet altijd even handig om te skypen
• Ik nog altijd niet versta waarom ze hier deo als een luxeproduct zien. In een land waarin iedereen zich te pletter zweet…?
• De elektriciteitskabels in mijn straat het op een avond hebben begeven. Een stuk of 20 elektriciteitskabels lagen te midden op straat. Maar no worry, ze rijden er gewoon over of onder, een jongentje zijn fiets raakte er zelfs in verstrikt… En toen begon het te regenen… Aaaah!
• Ik zelfs nu nog confetti vind in mijn hutje. Altijd feest hier!
• Ik de bibliotheek (eindelijk) heb gevonden in mijn laatste week stage… gna, geen papers dus
• Ik in de hele stad flyers heb rondgehangen om mijn brommertje te verkopen. (2 dagen later al verkocht)
• Je hier bij een rondpunt zowel links als rechts kunt afslaan, chaos alom!
• Ik mijn was heel uitzonderlijk eens had gegeven aan de hostel om te wassen en er vijf stukken ontbraken en ze mijn walvis t-shirt een week kwijt zijn geweest! Aaah! (maar heb alles terug)
• Ik de horden Koreanen met hun parapluus tegen de zon en hetzelfde groepskleurpetje nog altijd even hilarisch vind als op de eerste dag dat ik hier toekwam
• Ze hier volgens mij meer pagoden dan mensen hebben
• Ik een lotusbloem heb gekregen van een van de gastjes
• Het moment is aangebroken dat sommige Cambodjanen bleker (van huid) zijn dan mij
• Af en toe den toerist afhangen leuk is.
• De kledijfabrieken van de H&M rond Phnom Penh gevestigd zijn en ze topjes van de H&M verkopen op de plaatselijke markt... Hmmm, louch...
• Ik twee dagen met koorts in bed heb gelegen. Er bestaan leukere dingen. Heb een extra tenue kleren aangedaan en de fan uitgezet want khad superkoud (?) Toen wou ik echt dat mijn mama naar we kwam, roerend in een glas met dafalgan, voelend aan mijn voorhoofd, glimlacht en zegt dat ik me morgen wel weer beter ga voelen… Helaas… maar ze hebben goed voor me gezorgd.
• Er me een Engelsman die ik in Battambang (bezocht in mei) had leren kennen me is komen opzoeken in Siem Reap. Das super zo’n bezoek.
• Het volgende blogberichtje er (misschien) een van mijn zusserd gaat zijn!
Alrighty! Ik ga mijn laatste avond gaan vieren!
En dan… op naaaar Bangkok! Laat maar komen! Ben er volledig klaar voor (al ben ik toch een klein beetje bang voor de grensovergang…)!
Voor de geïnteresseerden mijn ruw reisschema voor de komende periode: Augustus - Thailand, eerste week van September - Cambodja, midden September - Vietnam, eind September/begin Oktober - Laos, midden Oktober - Cambodja, 19 Oktober - België! :)
Hou jullie haaks en tot in Thailand!
Grote GrooverSmaK!
Ik vertrek vannacht naar Bangkok!! En zie binnen twee dagen mijn zusserd in levende lijve!! Waaaa!!! Gelukkiggelukkigblijblijblij!
Mijn stage zit er dus op! Heb op mijn laatste dag een feestje gehouden. Cake en grenadine in overvloed! Twas super! Het afscheid viel mee omdat ik over een paar weken terug kom met mijn zusserd. En ze bellen me geregeld om een babbeltje te slaan. Khad vandaag een leerkracht aan de telefoon ‘Everytime I miss you I will call you. Ok?’ Ooooh, ze zijn zoo lief!
Een tijdje terug ben ik met ‘the boys’ (opdieners, kok…) van mijn favoriete eetplekje naar de karaoke (heel populair hier) geweest. Hilarisch! In de midden van de nacht in een klein dorpje naar de karaoke: pintjes en mango’s à volonté, gekweel in het Khmer en de boxen op maximum! Na een hele tijd zelfs tot de ontdekking gekomen dat de enige (Khmer) zij ( er waren een paar vrienden van hen mee)een hij was. Overduidelijk toen hij de vrouwelijke stem voor zijn rekening nam. En ik maar lachen, toejuichen en klappen!
Ben ondertussen ook nog een paar daagjes gaan logeren bij een vriendin die in Phnom Penh woont en werkt. Superleuk. Rondgefietst, het koninklijk paleis bezocht, terrasjes gedaan, concertjes meegepikt…
En een paar dagen later even naar Battambang geweest om een sociaal-artistieke circusorganistie te bezoeken. Mmmmmm, circus, muziek, dans en grafische vormgeving, wat heeft een mens nog meer nodig?
Dit weekend een laatste uitstap gedaan met mijn vrienden van mijn stageorganisatie. Allemaal in de laadbak van een truck gesprongen en de hele dag op tsjok geweest. Super! We zijn zelfs allemaal in het grote rad van de kermis beland. En bang dat ze waren! Hehehe.
Nog vlug enkele wist je datjes:
• We een dikke twee weken zonder elektriek hebben gezeten in ons dorp! Feest!
• Samen in de moestuin werken heel leuk kan zijn
• We met mijn organisatie een toeristische trip hebben uitgewerkt waarin de studenten de gidsen zijn (elke student is gids in zijn eigen dorpje) en ik oefenpersoon was! Geniaal om in een ossenkar te zitten met twintig studenten achter je aan hollend.
• Er hier zoveel travestieten rondlopen. Hier worden ze ladyboys genoemd. In een bepaalde jongerencultuur staat het zelfs supercool om een ladyboy te zijn
• Homo’s hier niet geaccepteerd zijn maar een man die zich opkleedt als vrouw en verliefd is op een man is wel geaccepteerd
• Wanneer ik bij vrienden op bezoek ben en hun airco op 25graden staat ik een trui moet aandoen… Kword nog een echte local.
• Ik soms het tijdsverschil met België uit het oog verlies en dat niet altijd even handig om te skypen
• Ik nog altijd niet versta waarom ze hier deo als een luxeproduct zien. In een land waarin iedereen zich te pletter zweet…?
• De elektriciteitskabels in mijn straat het op een avond hebben begeven. Een stuk of 20 elektriciteitskabels lagen te midden op straat. Maar no worry, ze rijden er gewoon over of onder, een jongentje zijn fiets raakte er zelfs in verstrikt… En toen begon het te regenen… Aaaah!
• Ik zelfs nu nog confetti vind in mijn hutje. Altijd feest hier!
• Ik de bibliotheek (eindelijk) heb gevonden in mijn laatste week stage… gna, geen papers dus
• Ik in de hele stad flyers heb rondgehangen om mijn brommertje te verkopen. (2 dagen later al verkocht)
• Je hier bij een rondpunt zowel links als rechts kunt afslaan, chaos alom!
• Ik mijn was heel uitzonderlijk eens had gegeven aan de hostel om te wassen en er vijf stukken ontbraken en ze mijn walvis t-shirt een week kwijt zijn geweest! Aaah! (maar heb alles terug)
• Ik de horden Koreanen met hun parapluus tegen de zon en hetzelfde groepskleurpetje nog altijd even hilarisch vind als op de eerste dag dat ik hier toekwam
• Ze hier volgens mij meer pagoden dan mensen hebben
• Ik een lotusbloem heb gekregen van een van de gastjes
• Het moment is aangebroken dat sommige Cambodjanen bleker (van huid) zijn dan mij
• Af en toe den toerist afhangen leuk is.
• De kledijfabrieken van de H&M rond Phnom Penh gevestigd zijn en ze topjes van de H&M verkopen op de plaatselijke markt... Hmmm, louch...
• Ik twee dagen met koorts in bed heb gelegen. Er bestaan leukere dingen. Heb een extra tenue kleren aangedaan en de fan uitgezet want khad superkoud (?) Toen wou ik echt dat mijn mama naar we kwam, roerend in een glas met dafalgan, voelend aan mijn voorhoofd, glimlacht en zegt dat ik me morgen wel weer beter ga voelen… Helaas… maar ze hebben goed voor me gezorgd.
• Er me een Engelsman die ik in Battambang (bezocht in mei) had leren kennen me is komen opzoeken in Siem Reap. Das super zo’n bezoek.
• Het volgende blogberichtje er (misschien) een van mijn zusserd gaat zijn!
Alrighty! Ik ga mijn laatste avond gaan vieren!
En dan… op naaaar Bangkok! Laat maar komen! Ben er volledig klaar voor (al ben ik toch een klein beetje bang voor de grensovergang…)!
Voor de geïnteresseerden mijn ruw reisschema voor de komende periode: Augustus - Thailand, eerste week van September - Cambodja, midden September - Vietnam, eind September/begin Oktober - Laos, midden Oktober - Cambodja, 19 Oktober - België! :)
Hou jullie haaks en tot in Thailand!
Grote GrooverSmaK!
maandag 26 juli 2010
Een boterham vol avontuur!
Woepaa! Hoe gaatie daar nog in ons Belgenlandje?
Hier nog steeds alles fantastisch!
Terug veel nieuws onder de hete Oosterse zon! Aan de lijn! Klaar? Start!
Vlak voordat ik vertrok naar het Oosten ben ik samen met een leerkracht een hele dag op ontdekkingstocht geweest op het platteland rond mijn stageplaats. Hij heeft me alle plekjes laten zien, echt tof, en ’s avonds hebben we een tempel beklommen in Angkor Wat om de zonsondergang te bewonderen. Helaas kwam er net op het moment van de zonsondergang een grote zwarte wolk boven ons hangen! Het is een zondvloed geworden in de plaats! Erg praktisch om op zo’n moment op de top van een tempel te staan… :)
Een paar dagen daarna ben ik voor een kort reisje richting Oosten vertrokken. Ik heb vier grote stops gedaan: Kampong Cham, Kratie, Mondulkiri (Sen Monorom)& Ratanakiri (Bon Lung).
De eerste twee zijn stadjes aan de oever van de Mekong de andere twee liggen verscholen in de jungle.
Klein overzichtje van wat ik er gedaan heb:
Kampong Cham:
tempels bezocht en beklommen, achterop de motorbike me laten rondgidsen op het platteland, rondgeslenterd langs de Mekong…
Kratie:
een dag op tsjok geweest met een Tsjechische: gefietst op een eilandje in de Mekong, de grootste pagode van Cambodja bezocht (die een pelgrimplaats is), in een bootje op de Mekong gevaren om de Mekongdolfijntjes te bewonderen, langs de oever van de Mekong gegeten tijdens zonsondergang…
Mondulkiri:
Watervallen bezocht en beklommen, met een Engelse en een paar Amerikanen in een ‘restaurant-hutje’ in de jungle gaan eten en raar-maar-waar de kokkin-uitbaatster was een Hollandse (die zitten toch echt overal).
Ratanakiri:
Met twee superkoele Fransmannen op de brommer gesprongen en in een zalig groot Vulkanisch meer gezwommen helemaal omringd door jungle. Een Zwitsers gezin had me uitgenodigd om samen met hen de dag erna op tsjok te gaan. Echt zalig: allemaal de jeep in, dorpjes bezocht, met een bootje de rivier op, geluncht op de oevers van de rivier. (Zo tof om in de geborgenheid van een gezin te reizen en je eens een volledige dag van niets te moeten aantrekken) De dag erna douche genomen onder een waterval, gepicknickt aan de oevers van een meer, ’s avond met mijn gids naar de openluchtcinema geweest (die helaas vroeger dan verwacht werd geëindigd toen het scherm wegvloog de jungle in en de moesson begon).
Om van de een naar de andere stad te gaan is er telkens een busrit voorzien van minimum 5 uur en maximum 13 uur. Jolijt alom! Voor de liefhebbers een korte beschrijving van een gemiddelde busrit:
Je start je trip met allemaal locals die hun hele huishouden meehebben, inclusief rotte vis met per vis duizenden vliegen, je plooit je dubbel tussen de bagage, de karaoke TsjingelTsjangel muziek staat op maximum volume, sommige medepassagiers komen op het prachtige idee om durian te beginnen eten (ook gekend als overgeeffruit, omdat het een hele sterke kotsgeur heeft) de twee baby’s naast je hebben overduidelijk een kakabroek, de persoon die twee zetels van je zit geeft over maar heeft helaas geen zakje dus spreidt het maar met volle gemak over het hele busje, er kan geen enkel raampje worden opengezet, je bent nog maar in de midden van de rit, hoera nog 3 uur te gaan, je stopt op de meest onmogelijke plekken om mensen af te zetten en het dubbel aantal er op te laten stappen, je de gelukkige bent die op de klapstoel zit die moet worden ingeklapt als er mensen willen in of uit stappen, het positieve daaraan is dat je even naar lucht kunt happen, het negatieve dat je telkens terug de moed moet vinden om er terug in te stappen, onderweg stop je minimum één maal omdat er iets mis is met het busje, ondertussen worden er nog een paar stoelen naar binnen worden gestouwd en wordt een brommer met sjortouw vanachter aangeknoopt... Kortom je bent altijd blij als je ergens op bestemming komt met zoiezo het driebubbel aantal inzittenden dan bij vertrek (gem. 25man in een MINI-busje…).
En de reis zou niet volledig geweest zijn als ik niet ergens een stoot ben tegengekomen…
Na een 5 uur durende busrit door de jungle van Mondulkiri naar Kratie. Heb ik bij mijn aankomst in Kratie de sleutel van de hostel van Mondulkiri in mijn broekzak ontdekt. Oeps! Haha! 100 punten! Maar ik maak vorderingen. Toen ik een paar dagen later op de bus zat klaar voor een 13uur durende rit voelde ik plots in mijn broekzak… de sleutel van de hostel. Ben nog net op tijd van de bus kunnen springen en het aan iemand kunnen geven. Allé, misschien geef ik het de volgende keer op de juiste moment af.
Het tripje was een supertijd maar het is ook wel fijn om terug in mijn hutje te zijn.
Deze week was super! De fransmannen van Ratanakiri zijn me achterna gekomen naar Siem Reap! Dus ’s avonds altijd met hen rondgehangen.
Maandag brommerpech gehad net toen ik één straat ver was en mijn mede Australische sociaal werkster achterop had zitten. Dan maar terrasjes gedaan in de plaats.
Dinsdag was den electriek uitgevallen op mijn stageplaats en ben ik de hele namiddag op stap geweest met een leerkracht. Mijn school heeft zojuist drie nieuwe partners, schooltjes van in de omliggende dorpen en ze wilden graag dat ik de partners leerde kennen. De hele namiddag (in de brandende zon) samen rondgefietst van het ene schooltje naar het andere. En bij iedere stop moest ik vooraan de klas staan terwijl de kindjes liedjes voor me zongen! Grappig! En dan de dag geëindigd bij de leerkracht thuis. Leukleuk.
Woensdag was een rustige stagedag (jaja, dat gebeurt ook wel eens).
Donderdag en vrijdag: De buren van de hostel hebben twee dagen een Funeralparty gevierd, wat wil zeggen dat ze vanaf 5uur ’s ochtends een hele oplader boxen op maximum zetten en TsjingelTsjangelmuziek en gebeden roepen, maar echt roepen, door de micro op een paar meter van mijn hutje. Echt vreselijk! En aangezien ik alleen bamboemuren heb is het alsof ze de boxen gewoon in mijn hutje hadden gezet. Vanaf 5uur liep iedereen in een straal van 3 km hier gehoorschade op. Kging mijn volledige kussen in mijn oren gedraaid hebben als ik kon.
Zaterdag: Vandaag met een vriend naar het Tonlé Sap meer geweest en de hele namiddag langs de oever van het meer gezeten, gelegen, gesprongen, gehuppeld! Twas zalig! En kwam er daar plots niet een kind te voorschijn met een babykrokodil aan de lisse. Aaaah, kzat bijna aan de andere kant van het meer! Wij een hond, zij een krokodil. Tis keer iets anders hé.
Voor mijnen zondag krijg ik een rondleiding in een pagode hier een beetje verderop en ga ik zwemmen! Joepie!
Nog twee en een halve week stage en mijn Oosterse stage zit er al op! Pfieuw! Dat vliegt! En dan op verkenning in de buurlanden: Thailand, Vietnam, Laos! Woehoew! Alleen maar leuke dingen in het verschiet!
Hopelijk bij jullie ook alleen maar leuke vooruitzichten!
! Een klein groot Ps’je! : Ik vertrek 17 augustus naar Bangkok om mijn zusje op te wachten. Voor degenen die van plan waren om nog iets op de post te doen (een idee dat ik alleen maar kan toejuichen!)… Je kunt je post altijd meegeven met mijn zusserd! De post heeft hier nogal last van de warmte… ik heb net een kaartje ontvangen afgestempeld in Jordanië op 3 mei… Je kunt het in haar brievenbus droppen of posten voor 15 augustus, haar adres is: Eline Lewyllie, Paleisstraat 5 bus 31, 8500 Kortrijk (elinelewyllie@hotmail.com). Voor post die onderbaan is geen nood, ik passeer in september en oktober nog eens langs mijn hutje.
De vaste rubriek Wist je dat’jes om deze boterham af te sluiten:
• ik naar een cello-optreden ben geweest. Maar de airco in de zaal zo hard stond dat mijn voeten na het eerste kwartier al vervroren waren.. En toen ik na anderhalf uur de zaal verliet er geen leven meer in zat.
• Ik gedroomd heb over Dauphinoise patatjes!!
• het maandag alweer een public holiday is! (Maar er een grote teammeeting is in mijn organisatie)
• ik hun religie de meest barbaarse vind die er bestaat als het gaat om Funeral Partys. Mohowzeg!
• ik wasproduct heb gevonden met een zaaalige geur! Kwas superblij met mijn ontdekking!
• op het moment ik met een Japanse en een Mexicaanse stond te praten er voor een poosje een vlinder op mijn schouder kwam zitten. Ze waren met verstomming geslagen en lagen bijna aan mijn voeten want voor hen heeft dat een diepe betekenis. De persoon brengt veel geluk en heeft veel levensvreugde in zich. Hoera!
• mijn zusserd hier bijna is!!
• de moesson hier een paar dagen geleden op zijn hardst is tekeer gegaan, als nooit tevoren, alle straten stonden in enkele ogenblikken blank… en ik net brommerpech had.
• het geluk die de vlinder bedoeld duidelijk niet slaat op het al dan niet terechtkomen in de moesson en op het al dan niet hebben van motorpech.
• tijdens mijn trip naar het Oosten de leerkrachten geregeld belden om te zeggen dat ik terug moest komen.
• ik gelukkig word van een boterham met kaas! Mmmmmm!
• er zoveel leuke mensen rondlopen
• ik mijn favoriete straatstalletje heb waar ik ’s avonds bijna altijd ga eten.
• ze mijn terugkomst uit het Oosten willen vieren en ze binnenkort het ‘restaurantje’ voor een avond gaan sluiten en we met zijn allen naar de karaoke gaan! Woehoe! Kweelen in het Khmer! Kzie dat volledig zitten!
• ik al drie poncho’s gekregen heb van mensen die niet wilden dat ik nat ging worden
• de wereld er zoveel mooier uit zou zien zonder Funeral Party’s of toch alleszins zonder de boxen!
• ik superblij ben met alle brieven, kaartjes en pakketjes die ik al heb ontvangen! AllerGróte dank je wel!
• de foto’s van de laatste weken, dagen, uren online staan. ;)
Véle Oosterse groetjes!
PS: Ik probeer de volgende keer eens iets vroeger met een nieuw blogberichtje op de proppen te komen zodat het niet zo’n lectuurbom is zoals nu. Ik doe mijn best ;)
Hier nog steeds alles fantastisch!
Terug veel nieuws onder de hete Oosterse zon! Aan de lijn! Klaar? Start!
Vlak voordat ik vertrok naar het Oosten ben ik samen met een leerkracht een hele dag op ontdekkingstocht geweest op het platteland rond mijn stageplaats. Hij heeft me alle plekjes laten zien, echt tof, en ’s avonds hebben we een tempel beklommen in Angkor Wat om de zonsondergang te bewonderen. Helaas kwam er net op het moment van de zonsondergang een grote zwarte wolk boven ons hangen! Het is een zondvloed geworden in de plaats! Erg praktisch om op zo’n moment op de top van een tempel te staan… :)
Een paar dagen daarna ben ik voor een kort reisje richting Oosten vertrokken. Ik heb vier grote stops gedaan: Kampong Cham, Kratie, Mondulkiri (Sen Monorom)& Ratanakiri (Bon Lung).
De eerste twee zijn stadjes aan de oever van de Mekong de andere twee liggen verscholen in de jungle.
Klein overzichtje van wat ik er gedaan heb:
Kampong Cham:
tempels bezocht en beklommen, achterop de motorbike me laten rondgidsen op het platteland, rondgeslenterd langs de Mekong…
Kratie:
een dag op tsjok geweest met een Tsjechische: gefietst op een eilandje in de Mekong, de grootste pagode van Cambodja bezocht (die een pelgrimplaats is), in een bootje op de Mekong gevaren om de Mekongdolfijntjes te bewonderen, langs de oever van de Mekong gegeten tijdens zonsondergang…
Mondulkiri:
Watervallen bezocht en beklommen, met een Engelse en een paar Amerikanen in een ‘restaurant-hutje’ in de jungle gaan eten en raar-maar-waar de kokkin-uitbaatster was een Hollandse (die zitten toch echt overal).
Ratanakiri:
Met twee superkoele Fransmannen op de brommer gesprongen en in een zalig groot Vulkanisch meer gezwommen helemaal omringd door jungle. Een Zwitsers gezin had me uitgenodigd om samen met hen de dag erna op tsjok te gaan. Echt zalig: allemaal de jeep in, dorpjes bezocht, met een bootje de rivier op, geluncht op de oevers van de rivier. (Zo tof om in de geborgenheid van een gezin te reizen en je eens een volledige dag van niets te moeten aantrekken) De dag erna douche genomen onder een waterval, gepicknickt aan de oevers van een meer, ’s avond met mijn gids naar de openluchtcinema geweest (die helaas vroeger dan verwacht werd geëindigd toen het scherm wegvloog de jungle in en de moesson begon).
Om van de een naar de andere stad te gaan is er telkens een busrit voorzien van minimum 5 uur en maximum 13 uur. Jolijt alom! Voor de liefhebbers een korte beschrijving van een gemiddelde busrit:
Je start je trip met allemaal locals die hun hele huishouden meehebben, inclusief rotte vis met per vis duizenden vliegen, je plooit je dubbel tussen de bagage, de karaoke TsjingelTsjangel muziek staat op maximum volume, sommige medepassagiers komen op het prachtige idee om durian te beginnen eten (ook gekend als overgeeffruit, omdat het een hele sterke kotsgeur heeft) de twee baby’s naast je hebben overduidelijk een kakabroek, de persoon die twee zetels van je zit geeft over maar heeft helaas geen zakje dus spreidt het maar met volle gemak over het hele busje, er kan geen enkel raampje worden opengezet, je bent nog maar in de midden van de rit, hoera nog 3 uur te gaan, je stopt op de meest onmogelijke plekken om mensen af te zetten en het dubbel aantal er op te laten stappen, je de gelukkige bent die op de klapstoel zit die moet worden ingeklapt als er mensen willen in of uit stappen, het positieve daaraan is dat je even naar lucht kunt happen, het negatieve dat je telkens terug de moed moet vinden om er terug in te stappen, onderweg stop je minimum één maal omdat er iets mis is met het busje, ondertussen worden er nog een paar stoelen naar binnen worden gestouwd en wordt een brommer met sjortouw vanachter aangeknoopt... Kortom je bent altijd blij als je ergens op bestemming komt met zoiezo het driebubbel aantal inzittenden dan bij vertrek (gem. 25man in een MINI-busje…).
En de reis zou niet volledig geweest zijn als ik niet ergens een stoot ben tegengekomen…
Na een 5 uur durende busrit door de jungle van Mondulkiri naar Kratie. Heb ik bij mijn aankomst in Kratie de sleutel van de hostel van Mondulkiri in mijn broekzak ontdekt. Oeps! Haha! 100 punten! Maar ik maak vorderingen. Toen ik een paar dagen later op de bus zat klaar voor een 13uur durende rit voelde ik plots in mijn broekzak… de sleutel van de hostel. Ben nog net op tijd van de bus kunnen springen en het aan iemand kunnen geven. Allé, misschien geef ik het de volgende keer op de juiste moment af.
Het tripje was een supertijd maar het is ook wel fijn om terug in mijn hutje te zijn.
Deze week was super! De fransmannen van Ratanakiri zijn me achterna gekomen naar Siem Reap! Dus ’s avonds altijd met hen rondgehangen.
Maandag brommerpech gehad net toen ik één straat ver was en mijn mede Australische sociaal werkster achterop had zitten. Dan maar terrasjes gedaan in de plaats.
Dinsdag was den electriek uitgevallen op mijn stageplaats en ben ik de hele namiddag op stap geweest met een leerkracht. Mijn school heeft zojuist drie nieuwe partners, schooltjes van in de omliggende dorpen en ze wilden graag dat ik de partners leerde kennen. De hele namiddag (in de brandende zon) samen rondgefietst van het ene schooltje naar het andere. En bij iedere stop moest ik vooraan de klas staan terwijl de kindjes liedjes voor me zongen! Grappig! En dan de dag geëindigd bij de leerkracht thuis. Leukleuk.
Woensdag was een rustige stagedag (jaja, dat gebeurt ook wel eens).
Donderdag en vrijdag: De buren van de hostel hebben twee dagen een Funeralparty gevierd, wat wil zeggen dat ze vanaf 5uur ’s ochtends een hele oplader boxen op maximum zetten en TsjingelTsjangelmuziek en gebeden roepen, maar echt roepen, door de micro op een paar meter van mijn hutje. Echt vreselijk! En aangezien ik alleen bamboemuren heb is het alsof ze de boxen gewoon in mijn hutje hadden gezet. Vanaf 5uur liep iedereen in een straal van 3 km hier gehoorschade op. Kging mijn volledige kussen in mijn oren gedraaid hebben als ik kon.
Zaterdag: Vandaag met een vriend naar het Tonlé Sap meer geweest en de hele namiddag langs de oever van het meer gezeten, gelegen, gesprongen, gehuppeld! Twas zalig! En kwam er daar plots niet een kind te voorschijn met een babykrokodil aan de lisse. Aaaah, kzat bijna aan de andere kant van het meer! Wij een hond, zij een krokodil. Tis keer iets anders hé.
Voor mijnen zondag krijg ik een rondleiding in een pagode hier een beetje verderop en ga ik zwemmen! Joepie!
Nog twee en een halve week stage en mijn Oosterse stage zit er al op! Pfieuw! Dat vliegt! En dan op verkenning in de buurlanden: Thailand, Vietnam, Laos! Woehoew! Alleen maar leuke dingen in het verschiet!
Hopelijk bij jullie ook alleen maar leuke vooruitzichten!
! Een klein groot Ps’je! : Ik vertrek 17 augustus naar Bangkok om mijn zusje op te wachten. Voor degenen die van plan waren om nog iets op de post te doen (een idee dat ik alleen maar kan toejuichen!)… Je kunt je post altijd meegeven met mijn zusserd! De post heeft hier nogal last van de warmte… ik heb net een kaartje ontvangen afgestempeld in Jordanië op 3 mei… Je kunt het in haar brievenbus droppen of posten voor 15 augustus, haar adres is: Eline Lewyllie, Paleisstraat 5 bus 31, 8500 Kortrijk (elinelewyllie@hotmail.com). Voor post die onderbaan is geen nood, ik passeer in september en oktober nog eens langs mijn hutje.
De vaste rubriek Wist je dat’jes om deze boterham af te sluiten:
• ik naar een cello-optreden ben geweest. Maar de airco in de zaal zo hard stond dat mijn voeten na het eerste kwartier al vervroren waren.. En toen ik na anderhalf uur de zaal verliet er geen leven meer in zat.
• Ik gedroomd heb over Dauphinoise patatjes!!
• het maandag alweer een public holiday is! (Maar er een grote teammeeting is in mijn organisatie)
• ik hun religie de meest barbaarse vind die er bestaat als het gaat om Funeral Partys. Mohowzeg!
• ik wasproduct heb gevonden met een zaaalige geur! Kwas superblij met mijn ontdekking!
• op het moment ik met een Japanse en een Mexicaanse stond te praten er voor een poosje een vlinder op mijn schouder kwam zitten. Ze waren met verstomming geslagen en lagen bijna aan mijn voeten want voor hen heeft dat een diepe betekenis. De persoon brengt veel geluk en heeft veel levensvreugde in zich. Hoera!
• mijn zusserd hier bijna is!!
• de moesson hier een paar dagen geleden op zijn hardst is tekeer gegaan, als nooit tevoren, alle straten stonden in enkele ogenblikken blank… en ik net brommerpech had.
• het geluk die de vlinder bedoeld duidelijk niet slaat op het al dan niet terechtkomen in de moesson en op het al dan niet hebben van motorpech.
• tijdens mijn trip naar het Oosten de leerkrachten geregeld belden om te zeggen dat ik terug moest komen.
• ik gelukkig word van een boterham met kaas! Mmmmmm!
• er zoveel leuke mensen rondlopen
• ik mijn favoriete straatstalletje heb waar ik ’s avonds bijna altijd ga eten.
• ze mijn terugkomst uit het Oosten willen vieren en ze binnenkort het ‘restaurantje’ voor een avond gaan sluiten en we met zijn allen naar de karaoke gaan! Woehoe! Kweelen in het Khmer! Kzie dat volledig zitten!
• ik al drie poncho’s gekregen heb van mensen die niet wilden dat ik nat ging worden
• de wereld er zoveel mooier uit zou zien zonder Funeral Party’s of toch alleszins zonder de boxen!
• ik superblij ben met alle brieven, kaartjes en pakketjes die ik al heb ontvangen! AllerGróte dank je wel!
• de foto’s van de laatste weken, dagen, uren online staan. ;)
Véle Oosterse groetjes!
PS: Ik probeer de volgende keer eens iets vroeger met een nieuw blogberichtje op de proppen te komen zodat het niet zo’n lectuurbom is zoals nu. Ik doe mijn best ;)
vrijdag 2 juli 2010
Het avontuur ligt altijd op de loer!
HoiHoi! Hier nog steeds alles Lao Na (heel goed!)
Meneer de Moesson heeft zijn bestemming bereikt! Jawaddedadde! Als je weet dat na 5 minuten regen alle plattelandswegjes omgetoverd worden in riviertjes kun je je er wel iets bij voorstellen hoe het er hier moet uitzien na een hele namiddag en avond helse regen! Deze week was het van dat! Met als resultaat dat mijn stageplaats zo goed als onbereikbaar was geworden! Met veel te veel op een veel te kleine oppervlakte schuilen voor de regen, spelletjes spelen en wachten maar! Helaas deed de regen heel hard zijn best! Na meer dan twee uur wachten heeft een vriend me komen rescuen en me naar m’n hutje gebracht, want alleen de locals weten de minst ondergelopen wegeltjes te vinden in het pikkedonker. Zot hoe het weer zo vlug kan omslaan. ’s Middags was ik nog in panne gevallen met mijn brommertje te midden het platteland, op het heetst van de dag, geen kat te zien… En bakken maar! Gelukkig kwamen er plots uit het niets twee vriendelijke mensen die hem hebben gefikst! Zo zie je maar, net op het moment je denkt je dagelijkse portie avontuur gehad te hebben kondigt zich alweer iets nieuws aan! Zo blijft het spannend!
Verdervanderest zijn de voorbije weken heel leuk geweest. Ik ben bij een organisatie van een vriendin op bezoek geweest. Ze geeft les in een schooltje dicht bij de Angkor Wat tempels. Ik heb spelletjes met de kindjes gespeeld ter herhaling van hun leerstof. Grappig! En erna zijn we naar ‘Angkor Cookies’ geweest omdat we dachten dat we konden zien hoe ze de koekjes maakten maar nee nog beter… het was een winkeltje waar je alle koekjes kon proeven! Mmmmmm! En dat precies op het middaguur! Perfect!
De dag erna zijn we naar een werkatelier geweest waar ‘bijzonder begaafde mensen’ (of wat is het modewoord momenteel?) tewerkgesteld worden. Ze maken super mooie beeldjes op een paar dagen tijd. Al had ik het gevoel dat ze daar behoorlijk als vissen in een bokaal zaten…
Zondag hebben we Lazy Sunday erg letterlijk genomen en hebben we ons een hele namiddag genesteld in een hangmat aan het meer. Geklests, boekje lezen, muziekje geluisterd… Super!
In de week die erop volgende ben ik ’s avonds gaan eten naar een picknick-plaats buiten de stad die super populair is bij de locals. Honderden picknick matjes uitgelegd, eetstalletjes, kermisattracties, een groot rad, een dansende aap… En natuurlijk niet te vergeten: rijst met groentjes.
De dag erna was ik in Siem Reap op een internationale school uitgenodigd waar een vriend van me werkt om te gaan spreken over België. Aan de hand van de foto’s die ik meehad van thuis heb ik de studenten wat laten kennismaken met het dagelijkse leven in België.
Vorig weekend ben ik met een vriendin naar de dichtstbijzijnste ‘berg’ gegaan om de oude tempels die erop staan te bewonderen. Om erna naar een super mooie zonsondergang te kijken met zicht op het Cambodjaanse platteland zo ver het oog reikt! Waauw!
Eergisteren heb ik mijn foto-project geslaagd afgesloten met een skype-momentje tussen mijn gastjes en hun Belgische vriendjes! Ze vonden het super om hun vriendje in levende lijve te zien (verbazing alom), hallo te zeggen en vraagjes aan elkaar te stellen! Hilarisch om ze soms bezig te zien!
Juni was
behoorlijk stage-intensief dus… volgende week woensdag trek ik er voor even op uit om het oosten van Cambodja te verkennen. Vakantie in mijn vakantie! Beter kan niet meer!
Alrighty! Ik ga ophouden want… Ik ga een Belgische verrassing gaan afhalen in een hotel hier een beetje verderop! Aaah! Kben zot curieus!!
Om af te sluiten met de vaste rubriek, nog enkele wist-je-dat-jes!
Wist je dat:
• ik nog altijd heel gelukkig ben in mijn knus bamboehutje
• het alleen maar in de badkamer binnenregent
• ik warm water heb om te douchen en ondanks het hete klimaat daar heel blij mee ben
• ik een plekje heb gevonden waar ik voor nog geen 1$ 20liter water krijg
• ik mijn ene teensliffer ben verloren in de helse regen van vorige week
• er een slang in mijn stageplek was en alles in rep en roer stond
• er een monnik zijn email-adres heeft gegeven! Haha!
• ik al heel veel telefoonnummers en e-mailadressen heb gekregen
• ik al heel veel telefoonnummers en e-mailadressen heb uitgevonden
• er een receptioniste van de hostel identiek dezelfde brommer en helm heeft
• ik op een ochtend, 6u30 dus helemaal nog niet wakker, maar niet verstond waarom mijn sleutel niet op de brommer paste… tot ik na een tijdje mijn brommer een beetje verder zag staan…
• mijn mams en paps me mijn lievelingshemdje hebben opgestuurd als verrassing
• ik het nog niet heb willen aandoen want het ruikt zo lekker naar thuis
• er vandaag twee maal een dikke jeep begonnen te toeten met ‘vrienden’ van me in! Jaja het is ook goed om connecties te hebben in de hogere local kringen!
• iedereen hier zo graag wit wil zijn
• ze hier zelfs crèmes en douchecrèmes verkopen met een stof in die je huid (zogezegd) witter maakt en dit hier heel populair is… Vreemd toch dat wij zo graag bruin willen zijn en zij zo graag wit…
• het hier krioelt van de kikkers
• ik zwaar internationaal bezig ben. Ben deze week ’s avonds maandag iets gaan eten een Pool en een Nederlandse, de dinsdag met Engelsen,de woensdag met een Zuid-Afrikaanse en de donderdag met een Duitser.
• het super is om de HUMO te lezen!
• de kindjes bloemen blijven geven
• een kleine neus hier een schoonheidsideaal is
• ik me een happy-sunglass heb aangeschaft! Ik kijk nu naar de wereld met een bruine-glazen-bril en waauw wat ziet alles er mooi uit! Zeker ook eens testen!
• het vanaf nu elke dag een beetje feest is in mijn hutje sinds ik er Gentse vlagjes in heb hangen!
• ze hier helemaal niet weten hoe een ricard te serveren! Tot groot jolijt! Eén Cambodjaanse ricard staat gelijk met drie ricards in België.En ze hanteren de formule: één betalen en de tweede krijg je gratis!
• ik naar een film ben geweest over de geschiedenis van Cambodja maar de airco in de zaal kapot was… Aaah!
• ik naar de ‘Car wash’ ben geweest met mijn mobiletje omdat alle klei-modder van de zandwegjes overal hangde en helemaal vastgeklonterd zat aan alles - en ik het gevoel had dat ik nog minder vooruit ging.
• er vorige week terug een public holiday was! Het was de verjaardag van de moeder van de Koning! Hoera! Echt alle redenen zijn goed genoeg om er een vrije dag van te maken, zolang het maar gerelateerd is aan de Koning.
• ik Khmer Curry erg lekker vind!
• er altijd mensen zullen zijn die denken dat ze alles mogen omdat ze ver van huis zijn, maar witte kousen in badmeestersletsen gaat er volgens mij echt over!
Hou me op de hoogte van jullie avonturen!
Geniet van het zonnetje, de barbecues, de terrasjes en de ijsjes!
Tot hoors, schrijfs, mails, skypes, facebooks…!
Grote SmaK!
woensdag 16 juni 2010
De tijd gaat snel, gebruik hem wel!
Dag mijn allerliefste Belgische thuisfront!
Eerst en vooral ‘Akun Thom Thom’ (Gróte dankjewel) voor alle lieve verjaardagswensen op alle verschillende manieren! Jullie zijn de besten! Het was een 22ste verjaardag om nooit te vergeten! Lekker uitgeslapen, samen uren gebruncht op het terras van mijn hutje, tekeningen en bloemen gekregen van de kindjes in mijn organisatie, ’s avonds gaan uiteten met 27man en erna cocktails gaan drinken! Een geslaagde dag!
En om met de deur in huis te vallen! Ik heb GROOT nieuws! Mijn zusserd komt 19 augustus op bezoek voor 2,5 weken!! Gewoon al de gedachte maakt me supergelukkig! Samen rondtrekken door Thailand en erna laat ik haar alle leuke plaatjes zien in het land waar ik dan een half jaar zal hebben gewoond! Ik verlang verlang verlang!!
De andere grote nieuwtjes van de voorbije weken zijn dat ik veranderd ben van stek(zoals jullie al wisten) en dat ik me een brommertje heb aangeschaft!
Om jullie terug wat op te daten moeten we even terug in de tijd.
Maak het je gemakkelijk, neem iets voor te drinken, daar gaan we:
Ik ben enkele weken geleden voor een paar dagen naar het mooie Battambang geweest! Supertoffe mensen ontmoet, samen een hostel uitgekozen, tempels beklommen, langs de rivier gekuierd, de bamboetrein genomen, door een monnik uitgenodigd geweest in zijn pagode, fietsen gehuurd en lukraak een volledige dag rondgefietst tussen de dorpjes op het platteland, samen met kindjes uit een dorp gejongleerd met lichi’s … Het was die dag zelfs zo warm dat we aan iemand die zijn brommer aan het kuisen was hebben gevraagd of we voor even onder de tuinslang mochten staan! Zalig! Maar na drie dagen netjes terug naar Siem Reap gegaan!
Het volgende weekend ben ik naar het Tonlé Sap meer geweest. Het is laagseizoen dus ik had een boot voor mij alleen! Luxe! Op het meer zijn er verschillende dorpen te vinden die drijven op het water. Echt leuk om te zien hoe het dagelijkse leven er uit ziet als je alles met een boot moet doen. In het meer zitten ongelooflijk veel slangen en worden er krokodillen gekweekt. Jek Jek! Na een tijdje kwam er een bootje naast de onze varen met erin een kind dat een supergrote slang rond zich had gewikkeld. De ouders smijten hun kind met slang-en-al op de boot om om geld te bedelen. Ik heb mijn bestuurder laten weten dat hij duidelijk moest maken dat ik die slang niet op de boot wou. Gelukkig gelukt! Pfieuw! En op de terugweg… heb ik boot mogen besturen! Echt super! Gaspedaal ingedrukt en varen maar! Maar toen er teveel tegenliggers afkwamen heb ik het roer braafjes weer terug gegeven.
Ben de voorbije weken verschillende keren uitgenodigd geweest voor Lunch bij leerkrachten. Echt wel leuk, maar ik let wel wat op met wat ik eet… Verder was er eind mei Funeral Party voor een groot-grootvader van een van de leerkrachten! Geniaal! Muziek en rijst à volonté! Hoera!
Heb twee weken geleden een kookcursus gevolgd waarbij je je eigen menu kunt samenstellen uit allemaal traditionele gerechten. Eerst samen naar de markt geweest en dan koken maar! Echt super! Heb springrolls, Amok chicken and sweet potatoes in kokosmelk gemaakt. Het leuke is dat je echt alles zelf mag doen, tot aan het maken van de chilisaus toe.
We zijn vorige week naar een weeshuis zijn geweest waar de kindjes de traditionele dansen doen. Gekleed in supermooie tenuutjes en maskers!
Ik heb het voorbije weekend een Japanse Kunstschool bezocht die een ‘teken-project’ hebben gestart in mijn organisatie. We hadden een plannetje gekregen van waar de school was… maar ons oriëntatievermogen liet ons helaas helemaal in de steek en het is een gloednieuwe school die nog niet ingeburgerd is bij de locals. Hilarisch! We hebben veel nieuwe straatjes leren kennen en het zou natuurlijk niet compleet zijn als het niet zou beginnen regenen op dat moment. Heel vreemde situatie: het was al aan het (stort)regenen de straat naast ons maar nog niet bij ons. Helaas haalde de regen ons veel vlugger in dan wij konden fietsen.
In een cafeetje organiseren ze iedere week een quiz waar je kunt naar toe gaan en het inkomgeld en het geld van de drank van die avond gaat volledig naar een bepaalde NGO in de stad. Iedere week is het dus voor een andere organisatie. Toffe bedoening maar heel erg moeilijk omdat de vragen vooral op Engelsen en Australiërs is gericht omdat het daarvan krioelt hier. Maar het is ambiance en je drinkt pintjes voor het goede doel. Meer moet dat niet zijn!
Morgen ga ik even op bezoek bij een organisatie waar een vriendin van me werkt en dit weekend gaan we met een paar nog eens naar het meer! Joepie!
Hopla! Jullie zijn weer wat mee met wat ik hier allemaal uitspook! :) Er staan ook een heleboel nieuwe foto’s online die nog veel beter kunnen tonen hoe het hier allemaal aan toe gaat!
(voor degenen die nog moeten blokken vandaag zijn de weetjes voer voor de volgende pauze!;))
Last but not least, een boterham leerrijke wist-je-dat’jes: Wist je dat…
- ik acht stageweken lang iedere dag +/- 30 km heb gefietst.8 stageweken gefietst, 5 dagen in
de week maakt een mooi totaal van 1200 km in de benen! Het was dus hoog tijd voor een
brommertje!
- ik vertrokken ben met een riem in mijn bagage en na ongeveer 2,5 maand rijst met groentjes
nu aan het zoeken ben naar iemand die een paar gaatjes kan bijstekken…
- waterbuffels nog steeds mijn favoriete dieren zijn… maar toen ik in de hevigste regenbui
ooit op een klein zandwegje -die een rivier aan het worden was -een kwartier achter een
kudde waterbuffalo’s heb gereden die aan een slakkentempo vooruitgingen en maar niet aan de
kant wilden… was dat toch even anders.
- het regenseizoen begonnen is en de wolken echt dreigend zwart kunnen worden!
- ik helaas de gave om er telkens terug temidden in te zitten! Hier zijn het geen druppels maar gehele emmers die worden gelost daarboven!
-alle Cambodjanen zo graag wit willen zijn en er alles aan doen om hun huid tegen de zon te beschermen
- tijdens de uitleg van mijn project er een leerkracht zei: ‘I don’t like deadline’, waarbij ik bijna in ‘crise’ ging, waarna hij stilletjes verduidelijkte ‘I prefer timeline’… Ai, ze horen hier echt ‘dood-lijn’ en na de Khmer Rouge is de dood een heel te mijden onderwerp. We gebruiken vanaf nu timeline ;)
- ze hier cd’s gebruiken als reflectoren op alle ‘voertuigen’!
- ik het zalig vind om op het platteland rond te tuffen op mijn brommertje. (geen nood: ik ben uiterst voorzichtig, kan niet sneller dan de gemiddelde snelle fietser en maak zodanig veel lawaai dat iedereen al van kilometers ver weet dat ik eraan kom;))
- zo’n oude brommer echt niet gemakkelijk is om in gang te trappen maar er gelukkig altijd genoeg Cambodjanen in de buurt zijn die me maar al te graag willen helpen.
- het niet appetijtelijk is als er een mier, een mug en een mug met vleugels uit je eten komt gekropen
- een barrang (woord dat de Cambodjanen gebruiken voor een buitenlander) op een brommer op het platteland veel bekijks heeft, twee barrangs op een brommer op het platteland stof is om een hele week over te praten.
- mijn verjaardagsfeestmaal: rijst, ei en groentjes was…
- ze hier maar één motiefje hebben voor al hun kleren, tafelkleedjes, gordijnen…
- ik in dat motiefje een kleedje heb gekregen van mijn vriendjes hier voor mijn verjaardag, ware Khmer-style dus!
- mijn Khmer er elke dag op verbeterd
- de ‘reven’ van mijn bergschoenzool te groot zijn om het kleine ongedierte naar de eeuwige jachtvelden te brengen.
- dat eigenlijk niet zo erg is want de grootste deel van mij slachtoffers zijn fameus.
- ik alleen maar ijskoud water in mijn hutje heb wat erg verfrissend kan zijn in een land als Cambodja
- ik op een ochtend een t-shirt met lange mouwen heb aangedaan omdat ik zo koud had na mijn douche…
- ik me dat na vijf minuten al zeer beklaagd had.
- de muggen me (te) lekker vinden
- mijn hutje een straat verwijderd is van een moskee
- het fantastisch is om de roep voor het gebed te horen wanneer je in een land bent dat bijna volkomen Boeddhistisch is.
- de man van de moskee ongeloofelijk vals door zijn luidspreker zingt! Maar echt ongeloofelijk! Zelfs ik doe beter… dus dan moet het al erg gesteld zijn!
- de Kyoto normen nooit zullen gehaald worden als je ziet welke roetwolken er uit de gemiddelde Cambodjaanse uitlaat komen.
- mijn ‘recordaantal mensen op één brommer’ momenteel op acht staat!!
- er een kikker mijn badkamer heel erg leuk vindt.
- er niemand kan verstaan dat ik het fietsen twee maanden heb volgehouden in deze hitte.
- de dop van het wasmiddel perfect past op het putje van de lavabo, hoe geniaal is dat nu niet!
- ik drie katjes heb als huisdier.
- ik nog altijd een even grote nachtuil ben ondanks het vroege levenritme hier, soms pijnlijk…
- ik de helende kracht van monkeybalsem heb ontdekt! Waauw!
- je nooit monkeybalsem in je oog mag doen! Aaaauw!
- ik al veel heb bijgeleerd over de wondere insectenwereld sinds ik in mijn hutje verblijf.
- ik zonet insectenverdelger heb gekocht! (Moehaha)
- ik hoop dat alles goed gaat met ieder van jullie!
Tot hoors!
Smak van jullie favoriete KakkerlaK!
Eerst en vooral ‘Akun Thom Thom’ (Gróte dankjewel) voor alle lieve verjaardagswensen op alle verschillende manieren! Jullie zijn de besten! Het was een 22ste verjaardag om nooit te vergeten! Lekker uitgeslapen, samen uren gebruncht op het terras van mijn hutje, tekeningen en bloemen gekregen van de kindjes in mijn organisatie, ’s avonds gaan uiteten met 27man en erna cocktails gaan drinken! Een geslaagde dag!
En om met de deur in huis te vallen! Ik heb GROOT nieuws! Mijn zusserd komt 19 augustus op bezoek voor 2,5 weken!! Gewoon al de gedachte maakt me supergelukkig! Samen rondtrekken door Thailand en erna laat ik haar alle leuke plaatjes zien in het land waar ik dan een half jaar zal hebben gewoond! Ik verlang verlang verlang!!
De andere grote nieuwtjes van de voorbije weken zijn dat ik veranderd ben van stek(zoals jullie al wisten) en dat ik me een brommertje heb aangeschaft!
Om jullie terug wat op te daten moeten we even terug in de tijd.
Maak het je gemakkelijk, neem iets voor te drinken, daar gaan we:
Ik ben enkele weken geleden voor een paar dagen naar het mooie Battambang geweest! Supertoffe mensen ontmoet, samen een hostel uitgekozen, tempels beklommen, langs de rivier gekuierd, de bamboetrein genomen, door een monnik uitgenodigd geweest in zijn pagode, fietsen gehuurd en lukraak een volledige dag rondgefietst tussen de dorpjes op het platteland, samen met kindjes uit een dorp gejongleerd met lichi’s … Het was die dag zelfs zo warm dat we aan iemand die zijn brommer aan het kuisen was hebben gevraagd of we voor even onder de tuinslang mochten staan! Zalig! Maar na drie dagen netjes terug naar Siem Reap gegaan!
Het volgende weekend ben ik naar het Tonlé Sap meer geweest. Het is laagseizoen dus ik had een boot voor mij alleen! Luxe! Op het meer zijn er verschillende dorpen te vinden die drijven op het water. Echt leuk om te zien hoe het dagelijkse leven er uit ziet als je alles met een boot moet doen. In het meer zitten ongelooflijk veel slangen en worden er krokodillen gekweekt. Jek Jek! Na een tijdje kwam er een bootje naast de onze varen met erin een kind dat een supergrote slang rond zich had gewikkeld. De ouders smijten hun kind met slang-en-al op de boot om om geld te bedelen. Ik heb mijn bestuurder laten weten dat hij duidelijk moest maken dat ik die slang niet op de boot wou. Gelukkig gelukt! Pfieuw! En op de terugweg… heb ik boot mogen besturen! Echt super! Gaspedaal ingedrukt en varen maar! Maar toen er teveel tegenliggers afkwamen heb ik het roer braafjes weer terug gegeven.
Ben de voorbije weken verschillende keren uitgenodigd geweest voor Lunch bij leerkrachten. Echt wel leuk, maar ik let wel wat op met wat ik eet… Verder was er eind mei Funeral Party voor een groot-grootvader van een van de leerkrachten! Geniaal! Muziek en rijst à volonté! Hoera!
Heb twee weken geleden een kookcursus gevolgd waarbij je je eigen menu kunt samenstellen uit allemaal traditionele gerechten. Eerst samen naar de markt geweest en dan koken maar! Echt super! Heb springrolls, Amok chicken and sweet potatoes in kokosmelk gemaakt. Het leuke is dat je echt alles zelf mag doen, tot aan het maken van de chilisaus toe.
We zijn vorige week naar een weeshuis zijn geweest waar de kindjes de traditionele dansen doen. Gekleed in supermooie tenuutjes en maskers!
Ik heb het voorbije weekend een Japanse Kunstschool bezocht die een ‘teken-project’ hebben gestart in mijn organisatie. We hadden een plannetje gekregen van waar de school was… maar ons oriëntatievermogen liet ons helaas helemaal in de steek en het is een gloednieuwe school die nog niet ingeburgerd is bij de locals. Hilarisch! We hebben veel nieuwe straatjes leren kennen en het zou natuurlijk niet compleet zijn als het niet zou beginnen regenen op dat moment. Heel vreemde situatie: het was al aan het (stort)regenen de straat naast ons maar nog niet bij ons. Helaas haalde de regen ons veel vlugger in dan wij konden fietsen.
In een cafeetje organiseren ze iedere week een quiz waar je kunt naar toe gaan en het inkomgeld en het geld van de drank van die avond gaat volledig naar een bepaalde NGO in de stad. Iedere week is het dus voor een andere organisatie. Toffe bedoening maar heel erg moeilijk omdat de vragen vooral op Engelsen en Australiërs is gericht omdat het daarvan krioelt hier. Maar het is ambiance en je drinkt pintjes voor het goede doel. Meer moet dat niet zijn!
Morgen ga ik even op bezoek bij een organisatie waar een vriendin van me werkt en dit weekend gaan we met een paar nog eens naar het meer! Joepie!
Hopla! Jullie zijn weer wat mee met wat ik hier allemaal uitspook! :) Er staan ook een heleboel nieuwe foto’s online die nog veel beter kunnen tonen hoe het hier allemaal aan toe gaat!
(voor degenen die nog moeten blokken vandaag zijn de weetjes voer voor de volgende pauze!;))
Last but not least, een boterham leerrijke wist-je-dat’jes: Wist je dat…
- ik acht stageweken lang iedere dag +/- 30 km heb gefietst.8 stageweken gefietst, 5 dagen in
de week maakt een mooi totaal van 1200 km in de benen! Het was dus hoog tijd voor een
brommertje!
- ik vertrokken ben met een riem in mijn bagage en na ongeveer 2,5 maand rijst met groentjes
nu aan het zoeken ben naar iemand die een paar gaatjes kan bijstekken…
- waterbuffels nog steeds mijn favoriete dieren zijn… maar toen ik in de hevigste regenbui
ooit op een klein zandwegje -die een rivier aan het worden was -een kwartier achter een
kudde waterbuffalo’s heb gereden die aan een slakkentempo vooruitgingen en maar niet aan de
kant wilden… was dat toch even anders.
- het regenseizoen begonnen is en de wolken echt dreigend zwart kunnen worden!
- ik helaas de gave om er telkens terug temidden in te zitten! Hier zijn het geen druppels maar gehele emmers die worden gelost daarboven!
-alle Cambodjanen zo graag wit willen zijn en er alles aan doen om hun huid tegen de zon te beschermen
- tijdens de uitleg van mijn project er een leerkracht zei: ‘I don’t like deadline’, waarbij ik bijna in ‘crise’ ging, waarna hij stilletjes verduidelijkte ‘I prefer timeline’… Ai, ze horen hier echt ‘dood-lijn’ en na de Khmer Rouge is de dood een heel te mijden onderwerp. We gebruiken vanaf nu timeline ;)
- ze hier cd’s gebruiken als reflectoren op alle ‘voertuigen’!
- ik het zalig vind om op het platteland rond te tuffen op mijn brommertje. (geen nood: ik ben uiterst voorzichtig, kan niet sneller dan de gemiddelde snelle fietser en maak zodanig veel lawaai dat iedereen al van kilometers ver weet dat ik eraan kom;))
- zo’n oude brommer echt niet gemakkelijk is om in gang te trappen maar er gelukkig altijd genoeg Cambodjanen in de buurt zijn die me maar al te graag willen helpen.
- het niet appetijtelijk is als er een mier, een mug en een mug met vleugels uit je eten komt gekropen
- een barrang (woord dat de Cambodjanen gebruiken voor een buitenlander) op een brommer op het platteland veel bekijks heeft, twee barrangs op een brommer op het platteland stof is om een hele week over te praten.
- mijn verjaardagsfeestmaal: rijst, ei en groentjes was…
- ze hier maar één motiefje hebben voor al hun kleren, tafelkleedjes, gordijnen…
- ik in dat motiefje een kleedje heb gekregen van mijn vriendjes hier voor mijn verjaardag, ware Khmer-style dus!
- mijn Khmer er elke dag op verbeterd
- de ‘reven’ van mijn bergschoenzool te groot zijn om het kleine ongedierte naar de eeuwige jachtvelden te brengen.
- dat eigenlijk niet zo erg is want de grootste deel van mij slachtoffers zijn fameus.
- ik alleen maar ijskoud water in mijn hutje heb wat erg verfrissend kan zijn in een land als Cambodja
- ik op een ochtend een t-shirt met lange mouwen heb aangedaan omdat ik zo koud had na mijn douche…
- ik me dat na vijf minuten al zeer beklaagd had.
- de muggen me (te) lekker vinden
- mijn hutje een straat verwijderd is van een moskee
- het fantastisch is om de roep voor het gebed te horen wanneer je in een land bent dat bijna volkomen Boeddhistisch is.
- de man van de moskee ongeloofelijk vals door zijn luidspreker zingt! Maar echt ongeloofelijk! Zelfs ik doe beter… dus dan moet het al erg gesteld zijn!
- de Kyoto normen nooit zullen gehaald worden als je ziet welke roetwolken er uit de gemiddelde Cambodjaanse uitlaat komen.
- mijn ‘recordaantal mensen op één brommer’ momenteel op acht staat!!
- er een kikker mijn badkamer heel erg leuk vindt.
- er niemand kan verstaan dat ik het fietsen twee maanden heb volgehouden in deze hitte.
- de dop van het wasmiddel perfect past op het putje van de lavabo, hoe geniaal is dat nu niet!
- ik drie katjes heb als huisdier.
- ik nog altijd een even grote nachtuil ben ondanks het vroege levenritme hier, soms pijnlijk…
- ik de helende kracht van monkeybalsem heb ontdekt! Waauw!
- je nooit monkeybalsem in je oog mag doen! Aaaauw!
- ik al veel heb bijgeleerd over de wondere insectenwereld sinds ik in mijn hutje verblijf.
- ik zonet insectenverdelger heb gekocht! (Moehaha)
- ik hoop dat alles goed gaat met ieder van jullie!
Tot hoors!
Smak van jullie favoriete KakkerlaK!
maandag 14 juni 2010
Stage SHCC: ‘PictureConnections’!
Voor de mensen die zich afvragen wat ik hier eigenlijk allemaal uitspook op mijn stage...
Ik heb samen met 28 super enthousiaste kindjes een foto-project opgestart waar ik de hele maand Juni intensief mee bezig zal zijn! Joepie!
Waarom?
Door het opkomende toerisme in Cambodja -in het bijzonder Siem Reap- zijn vele kinderen vertrouwd met fotocamera’s. Helaas hebben velen niet het geluk in een welvarende situatie geboren te worden en zitten ze vast in een cyclus van armoede waarbij de luxe van multimedia niet, of heel moeilijk, voor hen wordt opengesteld.
Wat?
‘PictureConnections’ is een sociaal-artistiek project die kinderen in België en Cambodja de kans wil geven zich op een creatieve manier uit te drukken en elkaars leefwereld te leren kennen.
Kern?
Twee (nieuwe) werelden leren kennen: de Westerse wereld en de multimedia wereld.
- Willen ze kinderen van een ander land/werelddeel met een totaal andere manier van leven ontmoeten?
- Zijn ze geïnteresseerd in fotografie?
Aanpak?
De kinderen worden in elke fase van het project betrokken waardoor zij de inhoud en het resultaat van het project bepalen.
Stap voor stap wordt getoond hoe alles werkt en worden ze uitgedaagd om foto’s te nemen. Van zodra ze de technologie onder de knie hebben maken we samen een lijstje op van dingen die ze graag van Belgische kinderen van hun leeftijd zouden willen weten: waar ze wonen, waar ze naar school gaan, wat ze graag eten, wie hun beste vrienden zijn, wat ze doen in hun vrije tijd… Uit de lijst met vragen worden er 15 vragen geselecteerd waar zowel in België als in Cambodja mee zal worden gewerkt. In beide landen krijgen de kinderen om de beurt een paar uur een fotoapparaatje mee om de antwoorden op de vragen te fotograferen. Wanneer alle kinderen aan de beurt zijn gekomen worden de foto’s tussen de twee landen uitgewisseld zodat de foto’s die gemaakt werden door de Cambodjaanse kinderen aan de kinderen in België worden getoond en omgekeerd. Als afsluit doen we een skype-momentje waarbij ze allemaal live goedendag kunnen zeggen aan hun buitenlandse vriendjes.
Doel?
PictureConnections wil kinderen de kans geven zich op een creatieve manier te uiten waartoe ze anders nooit de kans krijgen. Door hen de fotocamera toe te vertrouwen leren ze om te gaan met verantwoordelijkheid krijgen en opnemen. PictureConnections wil hun zelfbeeld en zelfwaardegevoel versterken door te tonen dat er in hen wordt gelooft. Verder wil het project reflectie en zelfreflectie bij de kinderen te weeg brengen omtrent (voor hen) alledaagse thema’s door gebruik te maken van fotografie.
Door gebruik te maken van foto's kan zoveel meer worden gezegd, worden communicatieproblemen vermeden en kunnen we zien hoe zij de wereld rondom hen ervaren. Er wordt een soort (zelf)portret geschetst van de kinderen waardoor je als buitenstaander op een bepaalde manier dichter bij hun leefwereld kan komen. Door de uitwisseling van foto’s kan er een echte uitwisseling van levens(stijlen) tot stand komen waarbij het zien van gelijkenissen en verschillen erg leergierig kan zijn aan beide kanten van de aardbol.
Op termijn?
Een selectie van de foto’s kan worden uitgehangen doorheen het centrum waardoor de mensen die het centrum bezoeken via deze insteek op een andere manier deze kinderen leren kennen. De foto’s kunnen ook op de website worden geplaatst. Verder blijft het foto-apparaatje in de organisatie en neemt er een leerkracht het fotoproject over zodat de gastjes foto's kunnen blijven nemen. PictureConnections is dus nog maar het begin van alles.
Zozo, toffe bedoening hier dus! :)
Tradities zijn er om in stand te houden… Wist je dat:
- de gastjes het fantastisch vinden er echt van genieten!
- ik daar heel blij voor ben en er ook van geniet!
- het wel heel intens is.
- je al enkele sfeerbeelden kunt vinden bij mijn foto’s!
- vragen, suggesties, ideetjes… méér dan welkom zijn!
- wie meer info wil dat zeker moet laten weten, ik kan er uren over doorgaan! ;)
- er binnenkort een echt blogberichtje aankomt met mijn avonturen van de laatste dagen/weken.
Vele plakkerige groetjes!
Ik heb samen met 28 super enthousiaste kindjes een foto-project opgestart waar ik de hele maand Juni intensief mee bezig zal zijn! Joepie!
Waarom?
Door het opkomende toerisme in Cambodja -in het bijzonder Siem Reap- zijn vele kinderen vertrouwd met fotocamera’s. Helaas hebben velen niet het geluk in een welvarende situatie geboren te worden en zitten ze vast in een cyclus van armoede waarbij de luxe van multimedia niet, of heel moeilijk, voor hen wordt opengesteld.
Wat?
‘PictureConnections’ is een sociaal-artistiek project die kinderen in België en Cambodja de kans wil geven zich op een creatieve manier uit te drukken en elkaars leefwereld te leren kennen.
Kern?
Twee (nieuwe) werelden leren kennen: de Westerse wereld en de multimedia wereld.
- Willen ze kinderen van een ander land/werelddeel met een totaal andere manier van leven ontmoeten?
- Zijn ze geïnteresseerd in fotografie?
Aanpak?
De kinderen worden in elke fase van het project betrokken waardoor zij de inhoud en het resultaat van het project bepalen.
Stap voor stap wordt getoond hoe alles werkt en worden ze uitgedaagd om foto’s te nemen. Van zodra ze de technologie onder de knie hebben maken we samen een lijstje op van dingen die ze graag van Belgische kinderen van hun leeftijd zouden willen weten: waar ze wonen, waar ze naar school gaan, wat ze graag eten, wie hun beste vrienden zijn, wat ze doen in hun vrije tijd… Uit de lijst met vragen worden er 15 vragen geselecteerd waar zowel in België als in Cambodja mee zal worden gewerkt. In beide landen krijgen de kinderen om de beurt een paar uur een fotoapparaatje mee om de antwoorden op de vragen te fotograferen. Wanneer alle kinderen aan de beurt zijn gekomen worden de foto’s tussen de twee landen uitgewisseld zodat de foto’s die gemaakt werden door de Cambodjaanse kinderen aan de kinderen in België worden getoond en omgekeerd. Als afsluit doen we een skype-momentje waarbij ze allemaal live goedendag kunnen zeggen aan hun buitenlandse vriendjes.
Doel?
PictureConnections wil kinderen de kans geven zich op een creatieve manier te uiten waartoe ze anders nooit de kans krijgen. Door hen de fotocamera toe te vertrouwen leren ze om te gaan met verantwoordelijkheid krijgen en opnemen. PictureConnections wil hun zelfbeeld en zelfwaardegevoel versterken door te tonen dat er in hen wordt gelooft. Verder wil het project reflectie en zelfreflectie bij de kinderen te weeg brengen omtrent (voor hen) alledaagse thema’s door gebruik te maken van fotografie.
Door gebruik te maken van foto's kan zoveel meer worden gezegd, worden communicatieproblemen vermeden en kunnen we zien hoe zij de wereld rondom hen ervaren. Er wordt een soort (zelf)portret geschetst van de kinderen waardoor je als buitenstaander op een bepaalde manier dichter bij hun leefwereld kan komen. Door de uitwisseling van foto’s kan er een echte uitwisseling van levens(stijlen) tot stand komen waarbij het zien van gelijkenissen en verschillen erg leergierig kan zijn aan beide kanten van de aardbol.
Op termijn?
Een selectie van de foto’s kan worden uitgehangen doorheen het centrum waardoor de mensen die het centrum bezoeken via deze insteek op een andere manier deze kinderen leren kennen. De foto’s kunnen ook op de website worden geplaatst. Verder blijft het foto-apparaatje in de organisatie en neemt er een leerkracht het fotoproject over zodat de gastjes foto's kunnen blijven nemen. PictureConnections is dus nog maar het begin van alles.
Zozo, toffe bedoening hier dus! :)
Tradities zijn er om in stand te houden… Wist je dat:
- de gastjes het fantastisch vinden er echt van genieten!
- ik daar heel blij voor ben en er ook van geniet!
- het wel heel intens is.
- je al enkele sfeerbeelden kunt vinden bij mijn foto’s!
- vragen, suggesties, ideetjes… méér dan welkom zijn!
- wie meer info wil dat zeker moet laten weten, ik kan er uren over doorgaan! ;)
- er binnenkort een echt blogberichtje aankomt met mijn avonturen van de laatste dagen/weken.
Vele plakkerige groetjes!
zondag 13 juni 2010
Op komst!
Een nieuw blogberichtje is in de maak!
Cambodja is een fantastisch land waar ik me te pletter vermaak! :)
Tot gauw!
Cambodja is een fantastisch land waar ik me te pletter vermaak! :)
Tot gauw!
donderdag 27 mei 2010
Nieuw adres!
HoiHoi! Kort even melden: dit weekend verhuis ik naar een andere hostel onder het moto 'een beetje (meer) avontuur kan nooit geen kwaad' want... mijn nieuwe stek wordt een bamboehutje op palen!
Mijn nieuwe adres is:
Hanne Lewyllie (room 333)
Garden Village Guesthouse
# 434, Steng Thmey Village
Svay Dangkum Commune
Siem Reap province
Kingdom of Cambodia
Geen nood voor de post die mogelijks onderweg is.
Ik ga nog geregeld binnenspringen in mijn oude hostel en ze bellen me van zodra er post toekomt en dan spurt ik naar hen toe! :)
Vele lieve groetjes!
Mijn nieuwe adres is:
Hanne Lewyllie (room 333)
Garden Village Guesthouse
# 434, Steng Thmey Village
Svay Dangkum Commune
Siem Reap province
Kingdom of Cambodia
Geen nood voor de post die mogelijks onderweg is.
Ik ga nog geregeld binnenspringen in mijn oude hostel en ze bellen me van zodra er post toekomt en dan spurt ik naar hen toe! :)
Vele lieve groetjes!
woensdag 12 mei 2010
Watervallen & Kippepoten
Poema’s (Vrienden)!!
We zijn ondertussen al weer twee teensliffers verder, dus hoog tijd voor een kleine update!
Ik leef nu al een grote maand in Cambodja en ik blijf me nog steeds elke dag over dingen verbazen en ontdek nog steeds iedere dag nieuwe dingen. Maar het valt me ook op hoe vlug ik gewend geraakt aan een totaal verschillend land als Cambodja. Het is leuk om voor een hele tijd op dezelfde plaats te leven, zo leer ik de mensen echt kennen en zij mij. Ik verken en verleg elke dag mijn grenzen, leer de wereld en mensen kennen vanuit een totaal ander perspectief en geniet.
Hieronder enkele gebeurtenissen van tijdens de laatste weken:
Een tijd terug zijn er 2500 monniken van over de hele wereld naar Angkor Wat afgezakt om samen één dag het regenseizoen te verwelkomen. Van zonsopgang tot zonsondergang grote ceremonies met overal oranje gewaden. En…begon het ’s avonds wel niet te regenen zeker?! Hoe doen ze het toch? Ik was aan het denken dat ze eerst naar het weerbericht hadden gekeken en dan de datum hadden gekozen maar bleek later dat deze dag wordt gekozen naar de stand van de maan en dat maar één keer om de twintig jaar voorkomt… Wow! Helaas hadden we net op het moment dat het begon te regenen een platte band en waren we de brommer aan het voortduwen! Dan maar beginnen zingen in de regen! Toffe kletsnatte avond.
Ik was uitgenodigd om een dagje naar de organisatie te gaan waarbij twee Nederlandse meisjes werken. Super dag! Ze werken een heel eind buiten Siem Reap op het platteland en wonen in een hut op palen tussen alle andere hutten in het dorp. Ze wonen er volledig volgens de traditionele levensstijl samen met vijf honden en een kat.. Samen boodschappen doen op de lokale markt, hout hakken, vuurtje maken, koken, op de brommer rijst en vis gaan rondbrengen naar verschillende families met de honden achter ons aan, kleuren en tandenpoetsen met de kindjes, chillen in de hangmat… Super belevenis!
Ben samen met diezelfde Nederlandse meisjes een hele dag naar de watervallen geweest die hier eventjes buiten Siem Reap liggen. Echt super! Eerst een mooie pagode bezocht waarbij uit de top van de rots een Boeddha is uitgehouwen! Wow! En dan gaan zwemmen in de watervallen. Zalig!
Ben bij een van de leerkrachten thuis uitgenodigd om zijn familie te leren kennen en te tonen waar hij woont. Samen met zijn familie en buren mango’s en bananen (ze schillen ze hier niet, snif) zitten eten. Alle buren, kinderen, honden… uit de buurt kwamen mee eten, want een ‘witte die mee-eet’ is een echte attractie. Er werd zelfs een jongetje in een zot-hoge-palmboom gestuurd (zonder ladder) omdat ze persé een kokosnoot wouden geven. Geen enkele moeite gespaard.
Vorige week met een paar gasten van mijn organisatie gaan zwemmen in het meer. Ze kwamen me oppikken met de brommer en dan de hele namiddag gezwommen. Super!
We hebben sinds kort een puppietje rondlopen op de organisatie ‘Willow’! Grappig om te zien dat alleen de vrijwilligers de hond zo veel aandacht geven, hier is een hond gewoon een stom beest die in de weg loopt.
Een paar dagen geleden hoorde ik een druppelgeluid voor mijn kamerdeur. Mijn bovenbuur had de douchekraan vergeten dicht te draaien… Een zwembad in haar kamer een waterval bij mij! We konden er een toeristische attractie van maken als we wilden!
Ben dit weekend naar een housewarming en verjaardagsfeestje geweest van twee mede-vrijwilligers in mijn organisatie. Heel toffe avond, alle leerkrachten van mijn organisatie waren aanwezig. Allemaal volledig in hun element. Samen gekookt, gedronken, gelachen en gedanst. Had leffes mee. Grappig om hun gezichten te zien toen ze het proefden. Maar toen zij kippepoten (!) in de pan deden heb ik op mijn toer ook wel gezichten getrokken (heb het vriendelijk aan me voorbij laten gaan).
Na een viertal dagen serieuze hitte (40° in de schaduw), waarbij alle Cambodjanen in hun hangmatten geveld lagen, heeft het een serieus warmteonweer gedaan (waar ik natuurlijk midden in zat) waarbij er een grote dakplaat van het dak van ons hostel is gevallen enkele meters voor ons voeten.. Woepaa even verschieten!
Heb gisteren een slang een kikker zien verorberen een paar meter van mijn kamerdeur!! Aaaah! Vlug achter de Cambodjaanse meisjes gesprongen die hier werken maar die waren al even ‘Aaah!’ als mij! Hilarisch!
Verder vertrek ik morgen voor drie daagjes naar Battambang want je raadt het nooit: donderdag, vrijdag en zaterdag zijn public holidays hier! Ze smijten hier echt met de feestdagen! Alle redenen zijn goed om er een vrije dag van te maken. Echt partyanimals die Cambodjanen. Deze week is het de verjaardag van de Koning. HiepHiep!
En voor hen die het zich zouden beginnen afvragen, ja hoor, ik werk overdag op mijn stageplaats maar daarnaast gebeurt er ook zo veel leuks. Ik ben naast het sociaal werk opgevorderd tot huisstylist van de organisatie. Hoera! En ben begonnen met het opstarten van een maandelijkse nieuwsbrief.
Verder heb ik na een grote maand in Cambodja te zijn geleerd dat:
•niet alle vrijwilligers even goed nadenken over het werk ze hier doen… Japanse vrijwilligers hebben blokfluiten gedoneerd aan mijn organisatie toen ze hier voor één dag langskwamen en hebben muziekboeken gegeven … in het JAPANS!! Aaah! Geen kat die er iets van begrijpt en niemand die er op kan spelen! Canadezen hebben hen al voor gedaan met een twintigtal gitaren! Vreselijk!! (ik ruik een muziekprojectje)
•het putje van de lavabo beter dicht is, zoniet er de vreselijkste beesten uit tevoorschijn komen.
•appels hier zó duur zijn en lichis hier zó lekker.
•beesten doodslaan echt lelijke plekken maakt.
•mijn fietsertempo ongelijk evenredig is met de temperatuur. Ik ga trager en trager.
•Het zo leuk is om tekeningen te krijgen van de kindjes.
•Het niet draaglijk is om in je kamer te zitten als er een elektriciteitspanne is en de fan dus niet werkt.
•elektriciteitspannes hier helaas geregeld voor komen.
•Nederlanders helemaal uit hun dak gaan tijdens Koninginnedag. Heb niet kunnen ontsnappen aan de Hollandse vlag op mijn kaak. Marginaal maar leuk.
•de goedkoopste teensliffers niet altijd de beste zijn.
•wanneer je onder een palmboom loopt moet uitkijken voor vallende kokosnoten.
•een koud pintje op een terras zo veel deugd kan doen
•je een hele namiddag kunt rondlopen op de lokale markt aan de andere kant van de rivier zonder ook maar ‘ene witten’ tegen te komen.
•wanneer je Khmer spreekt tegen een verkoper ze je supersympathiek vinden en ze je een betere prijs geven.
•een muskietennet niets uithaalt wanneer de boosdoener zich in je slaapzak bevindt.(Helaas maar ontdekt nadat hij mijn hele been had opgegeten/leeggedronken)
•het hier mogelijk is om met je fiets in de file te staan.
•ik zó gelukkig ben met post!
Vele lieve groetjes!!
SmaK!
Ps: Heb de koekjes die ik in de koekjesfabriek heb gemaakt ter sponsoring van mezelf hier tegengekomen! Aaaah! Felgroene koekjes die naar Azië werden geëxporteerd omdat ze sowieso niet strookten met de Belgische voedselwetgeving.
We zijn ondertussen al weer twee teensliffers verder, dus hoog tijd voor een kleine update!
Ik leef nu al een grote maand in Cambodja en ik blijf me nog steeds elke dag over dingen verbazen en ontdek nog steeds iedere dag nieuwe dingen. Maar het valt me ook op hoe vlug ik gewend geraakt aan een totaal verschillend land als Cambodja. Het is leuk om voor een hele tijd op dezelfde plaats te leven, zo leer ik de mensen echt kennen en zij mij. Ik verken en verleg elke dag mijn grenzen, leer de wereld en mensen kennen vanuit een totaal ander perspectief en geniet.
Hieronder enkele gebeurtenissen van tijdens de laatste weken:
Een tijd terug zijn er 2500 monniken van over de hele wereld naar Angkor Wat afgezakt om samen één dag het regenseizoen te verwelkomen. Van zonsopgang tot zonsondergang grote ceremonies met overal oranje gewaden. En…begon het ’s avonds wel niet te regenen zeker?! Hoe doen ze het toch? Ik was aan het denken dat ze eerst naar het weerbericht hadden gekeken en dan de datum hadden gekozen maar bleek later dat deze dag wordt gekozen naar de stand van de maan en dat maar één keer om de twintig jaar voorkomt… Wow! Helaas hadden we net op het moment dat het begon te regenen een platte band en waren we de brommer aan het voortduwen! Dan maar beginnen zingen in de regen! Toffe kletsnatte avond.
Ik was uitgenodigd om een dagje naar de organisatie te gaan waarbij twee Nederlandse meisjes werken. Super dag! Ze werken een heel eind buiten Siem Reap op het platteland en wonen in een hut op palen tussen alle andere hutten in het dorp. Ze wonen er volledig volgens de traditionele levensstijl samen met vijf honden en een kat.. Samen boodschappen doen op de lokale markt, hout hakken, vuurtje maken, koken, op de brommer rijst en vis gaan rondbrengen naar verschillende families met de honden achter ons aan, kleuren en tandenpoetsen met de kindjes, chillen in de hangmat… Super belevenis!
Ben samen met diezelfde Nederlandse meisjes een hele dag naar de watervallen geweest die hier eventjes buiten Siem Reap liggen. Echt super! Eerst een mooie pagode bezocht waarbij uit de top van de rots een Boeddha is uitgehouwen! Wow! En dan gaan zwemmen in de watervallen. Zalig!
Ben bij een van de leerkrachten thuis uitgenodigd om zijn familie te leren kennen en te tonen waar hij woont. Samen met zijn familie en buren mango’s en bananen (ze schillen ze hier niet, snif) zitten eten. Alle buren, kinderen, honden… uit de buurt kwamen mee eten, want een ‘witte die mee-eet’ is een echte attractie. Er werd zelfs een jongetje in een zot-hoge-palmboom gestuurd (zonder ladder) omdat ze persé een kokosnoot wouden geven. Geen enkele moeite gespaard.
Vorige week met een paar gasten van mijn organisatie gaan zwemmen in het meer. Ze kwamen me oppikken met de brommer en dan de hele namiddag gezwommen. Super!
We hebben sinds kort een puppietje rondlopen op de organisatie ‘Willow’! Grappig om te zien dat alleen de vrijwilligers de hond zo veel aandacht geven, hier is een hond gewoon een stom beest die in de weg loopt.
Een paar dagen geleden hoorde ik een druppelgeluid voor mijn kamerdeur. Mijn bovenbuur had de douchekraan vergeten dicht te draaien… Een zwembad in haar kamer een waterval bij mij! We konden er een toeristische attractie van maken als we wilden!
Ben dit weekend naar een housewarming en verjaardagsfeestje geweest van twee mede-vrijwilligers in mijn organisatie. Heel toffe avond, alle leerkrachten van mijn organisatie waren aanwezig. Allemaal volledig in hun element. Samen gekookt, gedronken, gelachen en gedanst. Had leffes mee. Grappig om hun gezichten te zien toen ze het proefden. Maar toen zij kippepoten (!) in de pan deden heb ik op mijn toer ook wel gezichten getrokken (heb het vriendelijk aan me voorbij laten gaan).
Na een viertal dagen serieuze hitte (40° in de schaduw), waarbij alle Cambodjanen in hun hangmatten geveld lagen, heeft het een serieus warmteonweer gedaan (waar ik natuurlijk midden in zat) waarbij er een grote dakplaat van het dak van ons hostel is gevallen enkele meters voor ons voeten.. Woepaa even verschieten!
Heb gisteren een slang een kikker zien verorberen een paar meter van mijn kamerdeur!! Aaaah! Vlug achter de Cambodjaanse meisjes gesprongen die hier werken maar die waren al even ‘Aaah!’ als mij! Hilarisch!
Verder vertrek ik morgen voor drie daagjes naar Battambang want je raadt het nooit: donderdag, vrijdag en zaterdag zijn public holidays hier! Ze smijten hier echt met de feestdagen! Alle redenen zijn goed om er een vrije dag van te maken. Echt partyanimals die Cambodjanen. Deze week is het de verjaardag van de Koning. HiepHiep!
En voor hen die het zich zouden beginnen afvragen, ja hoor, ik werk overdag op mijn stageplaats maar daarnaast gebeurt er ook zo veel leuks. Ik ben naast het sociaal werk opgevorderd tot huisstylist van de organisatie. Hoera! En ben begonnen met het opstarten van een maandelijkse nieuwsbrief.
Verder heb ik na een grote maand in Cambodja te zijn geleerd dat:
•niet alle vrijwilligers even goed nadenken over het werk ze hier doen… Japanse vrijwilligers hebben blokfluiten gedoneerd aan mijn organisatie toen ze hier voor één dag langskwamen en hebben muziekboeken gegeven … in het JAPANS!! Aaah! Geen kat die er iets van begrijpt en niemand die er op kan spelen! Canadezen hebben hen al voor gedaan met een twintigtal gitaren! Vreselijk!! (ik ruik een muziekprojectje)
•het putje van de lavabo beter dicht is, zoniet er de vreselijkste beesten uit tevoorschijn komen.
•appels hier zó duur zijn en lichis hier zó lekker.
•beesten doodslaan echt lelijke plekken maakt.
•mijn fietsertempo ongelijk evenredig is met de temperatuur. Ik ga trager en trager.
•Het zo leuk is om tekeningen te krijgen van de kindjes.
•Het niet draaglijk is om in je kamer te zitten als er een elektriciteitspanne is en de fan dus niet werkt.
•elektriciteitspannes hier helaas geregeld voor komen.
•Nederlanders helemaal uit hun dak gaan tijdens Koninginnedag. Heb niet kunnen ontsnappen aan de Hollandse vlag op mijn kaak. Marginaal maar leuk.
•de goedkoopste teensliffers niet altijd de beste zijn.
•wanneer je onder een palmboom loopt moet uitkijken voor vallende kokosnoten.
•een koud pintje op een terras zo veel deugd kan doen
•je een hele namiddag kunt rondlopen op de lokale markt aan de andere kant van de rivier zonder ook maar ‘ene witten’ tegen te komen.
•wanneer je Khmer spreekt tegen een verkoper ze je supersympathiek vinden en ze je een betere prijs geven.
•een muskietennet niets uithaalt wanneer de boosdoener zich in je slaapzak bevindt.(Helaas maar ontdekt nadat hij mijn hele been had opgegeten/leeggedronken)
•het hier mogelijk is om met je fiets in de file te staan.
•ik zó gelukkig ben met post!
Vele lieve groetjes!!
SmaK!
Ps: Heb de koekjes die ik in de koekjesfabriek heb gemaakt ter sponsoring van mezelf hier tegengekomen! Aaaah! Felgroene koekjes die naar Azië werden geëxporteerd omdat ze sowieso niet strookten met de Belgische voedselwetgeving.
zondag 9 mei 2010
donderdag 22 april 2010
Nieuwjaar, strand & brommers!
Susaday! So’Sobay?
Is dat niet prachtig! Eerst zegt men goeiedag en erna vragen ze ‘Ben je gelukkig?’(So’sobay). Als alles goed met je gaat zeg je ‘Ja ik ben gelukkig’, dat is toch zo veel mooier dan ‘Hoi! Hoe gaat het’-‘Met mij gaat alles goed’. Met als resultaat dat je om de paar meter moet zeggen dat je gelukkig bent. Super!
Hier dus nog steeds alles top!
Ik ben terug in Siem Reap aanbeland na een zalig Nieuwjaarsweekje in het Zuiden.
De week startte met een heuse Nieuwjaarsparty op mijn stageplaats! Hilarische dag! We hebben de hele dag spelletjes gespeeld: waterestafette, touwtrekken, om termeest bananen eten in een halve minuut, om ter eerst een rauwe (!) ajuin eten die aan een koord bengelt. En tussen de spelletjes telkens een dansje geplaceerd. Ze hadden voor de gelegenheid de oplader van een camionette helemaal volgestouwd met boxen waaruit de muziek blafte. Gelukkig is het maar drie dagen Nieuwjaar of alle kinderen waren hier al lang doof.
En… SUPERleukeverrassing! Toen ik ’s avonds aan het wachten was op de bus naar Sihanoukville (5uur retard, hiephiep, dus eigenlijk was het al dinsdag) kwam daar plots uit het niets… Sophia (een ex-klasgenoot sociaal-cultureel werk) aangestormd!! Zalig!! Ze is aan het rondtrekken in Zuid-Oost Azië en hield halt in Siem Reap voor Angkor Wat. Toen ze viavia hoorde dat ik ook in Siem Reap zat is ze direct naar de hostel gekomen! Gezellig samen iets gedronken en bijgekletst. Echt super! Wat is de wereld klein of wat heeft de moderne wereld veel te bieden qua transport en communicatie. (zie Sophia’s blog: ‘Onverwachte Hanne, een echte SCW’r’)
Een paar uur later op de bus gestapt richting het zuiden. Toen de bus een onverwachte tussenstop deed in Phnom Penh Shady ontmoet, een Nigeriaan die voetbalt in het Nationaal Cambodjaans voetbalteam. Samen een hostel uitgekozen: basic-backpackers-bungalows op een berg met uitzicht op de oceaan, op een paar meter van het strand en een paar kilometer buiten het centrum (want het centrum is wat aan het verzieken door het toerisme). Was een strandwandeling aan het doen toen een Cambodjaanse familie persé een familiefoto wou met mij in het midden… Geschift zijn ze! Daarna heeft Shady me wat rondgeleid en ’s avond zijn we naar een nieuwjaarsfeestje geweest op het strand waar ik vrijwilligers uit Siem Reap ben tegengekomen. Gefeest tot in de vroege uurtjes: Gelukkig Nieuwjaar!
De twee volgende dagen heb ik een brommer gehuurd en de kustlijn afgereden, pagoden (;)) bezocht, aapjes gepest… echt zaalig. (Gelukkig heeft de verhuurder heeft me eerst leren rijden voor ik de baan op ging.)Voor mijn laatste volledige dag Zuiden plande ik een trip naar Kampot en Kep. Toevallig donderdagavond een motordriver ‘Wave’ tegengekomen die van die streek is en die me heel graag de streek wou laten zien. Vrijdagochtend heel vroeg vertrokken naar Kampot. Zo indrukwekkend om door zo’n mooie natuur te rijden. Echt genieten. In Kampot naar een waterval geweest – niet echt de moeite want ze was opgedroogd, pas binnen enkele maanden zal er terug een waterval zijn, even uit het oog verloren. Daarna doorgereden naar Kep, een duik in de oceaan genomen en naar de grotten geweest die een beetje verderop lagen. Aangezien Wave (zogezegd) vlakbij de grotten woonde wou hij me doodgraag laten kennis maken met zijn familie en tonen waar hij woonde. Ok, het begrip ‘vlakbij’ is relatief, dat heb ik geweten. Familie ontmoet op een leuke boerderij op het platteland maar… het was al donker geworden en het begon plots hels te onweren… Nog nooit meegemaakt. Hier hebben ze geen straatverlichting nodig (ze hebben ook geen) want de bliksem verlichte om de twee sec. de hele hemel op, bliksems tot op de grond. Aaah! Heb het aanbod om te blijven slapen moeten afslaan omdat ik ’s ochtends uit mijn hostel moest. Vijf uur verwijdert van Sihanoukville en helemaal geen kw’tje mee… De rit leek eindeloos en heb voor de 1e x hier aangekomen echt koud gehad. Maar een kermis is een geseling waard nietwaar. En we zijn geen woesies hé! Ik ben nu extra blij als de zon schijnt!
De volgende dag erg chille dag, wat gaan zwemmen, gaan wandelen en ’s avonds met een paar andere vrijwilligers de nachtbus terug genomen naar Siem Reap. En zondag rustdag gehouden.
Maandag voor de eerste keer naar mijn stageplaats gefietst! Jawaddedadde! 10 km fietsen naar de organisatie op het heetst van de dag en we komen twee keer een streepje schaduw tegen. Water, water, water! Maar het is hier sjieke-plat en supermooi eens je buiten het centrum van Siem Reap bent. Zalig om op de rode, stoffige zandwegjes tussen de palmbomen en de koeien te fietsen en te zwaaien naar iedereen. Je kunt niet anders dan glimlachen op zo’n moment.
Zozo dit was een kleine update van het leven hier! Maar de foto’s zeggen zo veel meer dan ik in woorden kan uitdrukken!
Hier nog enkele weetjes om af te sluiten.
Wist je dat:
•Ik mijn terugvlucht heb vastgezet…Als de vulkaan me welgezind is ben ik dinsdag 19 oktober terug thuis!!
•Ik hééll blij was met mijn eerste post! De post doet er officieel 11 dagen over om hier te geraken.
•Een brommerslot gewoon een stuk tuinslang is met een hangslot eraan.
•Ze hier de traditie hebben grote watergevechten te houden tijdens de Nieuwjaarsweek!. Echt super! Telkens kletsnat! Ze zouden dat in België ook moeten invoeren.
•Ik al een platte band heb gereden! Olé!
•Een bord rijst 's ochtends (soms) kan smaken
•Ik mijn tweede paar teensliffers er al heb doorgedraaid.
•Ze het hier hilarisch vinden om talkpoeder op elkaar te smeren.
•Ik fan ben van de chilisaus! Spicy!
•Ik aan het uitzoeken ben waar de boksclub is. Heb daar wel zin in!
•Hier plots Amelie Poulain weerklonk uit een van de boxen langs de straat. Waauw!
•Mijn bergschoenen hier goed van pas komen om de grootste-dikste-harigste-spinnen-ooit-gezien met de muur/grond gelijk te maken.
•Je volgens de Boeddhistische regels je geen levende wezens mag doden… tssss daar doe ik even niet aan mee!
•Ik in Sihanoukville ‘geluks-armbandjes’ heb gekregen van kindjes.
Geniet van het terrasjesweer!
Vele lieve groetjes!
SmaK!
Is dat niet prachtig! Eerst zegt men goeiedag en erna vragen ze ‘Ben je gelukkig?’(So’sobay). Als alles goed met je gaat zeg je ‘Ja ik ben gelukkig’, dat is toch zo veel mooier dan ‘Hoi! Hoe gaat het’-‘Met mij gaat alles goed’. Met als resultaat dat je om de paar meter moet zeggen dat je gelukkig bent. Super!
Hier dus nog steeds alles top!
Ik ben terug in Siem Reap aanbeland na een zalig Nieuwjaarsweekje in het Zuiden.
De week startte met een heuse Nieuwjaarsparty op mijn stageplaats! Hilarische dag! We hebben de hele dag spelletjes gespeeld: waterestafette, touwtrekken, om termeest bananen eten in een halve minuut, om ter eerst een rauwe (!) ajuin eten die aan een koord bengelt. En tussen de spelletjes telkens een dansje geplaceerd. Ze hadden voor de gelegenheid de oplader van een camionette helemaal volgestouwd met boxen waaruit de muziek blafte. Gelukkig is het maar drie dagen Nieuwjaar of alle kinderen waren hier al lang doof.
En… SUPERleukeverrassing! Toen ik ’s avonds aan het wachten was op de bus naar Sihanoukville (5uur retard, hiephiep, dus eigenlijk was het al dinsdag) kwam daar plots uit het niets… Sophia (een ex-klasgenoot sociaal-cultureel werk) aangestormd!! Zalig!! Ze is aan het rondtrekken in Zuid-Oost Azië en hield halt in Siem Reap voor Angkor Wat. Toen ze viavia hoorde dat ik ook in Siem Reap zat is ze direct naar de hostel gekomen! Gezellig samen iets gedronken en bijgekletst. Echt super! Wat is de wereld klein of wat heeft de moderne wereld veel te bieden qua transport en communicatie. (zie Sophia’s blog: ‘Onverwachte Hanne, een echte SCW’r’)
Een paar uur later op de bus gestapt richting het zuiden. Toen de bus een onverwachte tussenstop deed in Phnom Penh Shady ontmoet, een Nigeriaan die voetbalt in het Nationaal Cambodjaans voetbalteam. Samen een hostel uitgekozen: basic-backpackers-bungalows op een berg met uitzicht op de oceaan, op een paar meter van het strand en een paar kilometer buiten het centrum (want het centrum is wat aan het verzieken door het toerisme). Was een strandwandeling aan het doen toen een Cambodjaanse familie persé een familiefoto wou met mij in het midden… Geschift zijn ze! Daarna heeft Shady me wat rondgeleid en ’s avond zijn we naar een nieuwjaarsfeestje geweest op het strand waar ik vrijwilligers uit Siem Reap ben tegengekomen. Gefeest tot in de vroege uurtjes: Gelukkig Nieuwjaar!
De twee volgende dagen heb ik een brommer gehuurd en de kustlijn afgereden, pagoden (;)) bezocht, aapjes gepest… echt zaalig. (Gelukkig heeft de verhuurder heeft me eerst leren rijden voor ik de baan op ging.)Voor mijn laatste volledige dag Zuiden plande ik een trip naar Kampot en Kep. Toevallig donderdagavond een motordriver ‘Wave’ tegengekomen die van die streek is en die me heel graag de streek wou laten zien. Vrijdagochtend heel vroeg vertrokken naar Kampot. Zo indrukwekkend om door zo’n mooie natuur te rijden. Echt genieten. In Kampot naar een waterval geweest – niet echt de moeite want ze was opgedroogd, pas binnen enkele maanden zal er terug een waterval zijn, even uit het oog verloren. Daarna doorgereden naar Kep, een duik in de oceaan genomen en naar de grotten geweest die een beetje verderop lagen. Aangezien Wave (zogezegd) vlakbij de grotten woonde wou hij me doodgraag laten kennis maken met zijn familie en tonen waar hij woonde. Ok, het begrip ‘vlakbij’ is relatief, dat heb ik geweten. Familie ontmoet op een leuke boerderij op het platteland maar… het was al donker geworden en het begon plots hels te onweren… Nog nooit meegemaakt. Hier hebben ze geen straatverlichting nodig (ze hebben ook geen) want de bliksem verlichte om de twee sec. de hele hemel op, bliksems tot op de grond. Aaah! Heb het aanbod om te blijven slapen moeten afslaan omdat ik ’s ochtends uit mijn hostel moest. Vijf uur verwijdert van Sihanoukville en helemaal geen kw’tje mee… De rit leek eindeloos en heb voor de 1e x hier aangekomen echt koud gehad. Maar een kermis is een geseling waard nietwaar. En we zijn geen woesies hé! Ik ben nu extra blij als de zon schijnt!
De volgende dag erg chille dag, wat gaan zwemmen, gaan wandelen en ’s avonds met een paar andere vrijwilligers de nachtbus terug genomen naar Siem Reap. En zondag rustdag gehouden.
Maandag voor de eerste keer naar mijn stageplaats gefietst! Jawaddedadde! 10 km fietsen naar de organisatie op het heetst van de dag en we komen twee keer een streepje schaduw tegen. Water, water, water! Maar het is hier sjieke-plat en supermooi eens je buiten het centrum van Siem Reap bent. Zalig om op de rode, stoffige zandwegjes tussen de palmbomen en de koeien te fietsen en te zwaaien naar iedereen. Je kunt niet anders dan glimlachen op zo’n moment.
Zozo dit was een kleine update van het leven hier! Maar de foto’s zeggen zo veel meer dan ik in woorden kan uitdrukken!
Hier nog enkele weetjes om af te sluiten.
Wist je dat:
•Ik mijn terugvlucht heb vastgezet…Als de vulkaan me welgezind is ben ik dinsdag 19 oktober terug thuis!!
•Ik hééll blij was met mijn eerste post! De post doet er officieel 11 dagen over om hier te geraken.
•Een brommerslot gewoon een stuk tuinslang is met een hangslot eraan.
•Ze hier de traditie hebben grote watergevechten te houden tijdens de Nieuwjaarsweek!. Echt super! Telkens kletsnat! Ze zouden dat in België ook moeten invoeren.
•Ik al een platte band heb gereden! Olé!
•Een bord rijst 's ochtends (soms) kan smaken
•Ik mijn tweede paar teensliffers er al heb doorgedraaid.
•Ze het hier hilarisch vinden om talkpoeder op elkaar te smeren.
•Ik fan ben van de chilisaus! Spicy!
•Ik aan het uitzoeken ben waar de boksclub is. Heb daar wel zin in!
•Hier plots Amelie Poulain weerklonk uit een van de boxen langs de straat. Waauw!
•Mijn bergschoenen hier goed van pas komen om de grootste-dikste-harigste-spinnen-ooit-gezien met de muur/grond gelijk te maken.
•Je volgens de Boeddhistische regels je geen levende wezens mag doden… tssss daar doe ik even niet aan mee!
•Ik in Sihanoukville ‘geluks-armbandjes’ heb gekregen van kindjes.
Geniet van het terrasjesweer!
Vele lieve groetjes!
SmaK!
maandag 12 april 2010
Susaday!
Tanji sosebay tsjia tee (hoe gaat het ermee)?
Ik heb wat zonnestralen naar jullie gestuurd en naar het schijnt zijn ze goed aangekomen! Hier loopt alles heel erg goed. Ben net terug van te gaan zwemmen met mijn Australische kamer-buur. De voorbije twee weken zijn voorbij gevlogen. Er hangt hier echt een leuke sfeer in de lucht. Iedereen is vriendelijk, overal waar je komt zegt men goeiedag ‘susaday’ en zwaaien dat men doet!
Ben vorig weekend als een echte toerist voor zonsopgang naar Angkor Wat gegaan (zoals heel veel anderen die dag). Indrukwekkend wanneer de zon opkomt. Heel zeker de moeite waard om zo vroeg op te staan. Geniaal ook om iedereen daar halfslapend met de camera (zotte lenzen en statieven) in aanslag te zien staan. Het is een heel groot stuk jungle, zeker toen ik me niet meer herinnerde hoe mijn tuktukdriver ook al weer uitzag tussen de honderden andere tuktukdrivers, waarbij super mooie tempels verspreid liggen over het hele terrein. Heb tot zonsondergang op tempels geklauterd waarvan elke steen, trap, inbeiteling een ongelooflijk grote symbolische waarde heeft.
Voor de rest is mijn stage wat uitgesteld...
Mijn stagebegeleidster was deze week uit de stad en volgende week is de organisatie nauwelijks open omdat het nieuwjaar is. Ik had deze week dus rustig de tijd om de organisatie wat te leren kennen, heb wat rondgelopen, praatjes geslaan, spelletjes gespeeld, gewoon wat geobserveerd, ik hoop dat wanneer mijn stagebegeleidster terug is ik hier echt iets nuttigs kan doen. We zien wel.
Ondertussen heeft de staff me de hele week Khmer geleerd! Heel grappige taal! Knjom tji Khmer titi (ik spreek al een beetje Khmer)! Ik heb me een schriftje aangeschaft waar ik mijn nieuwe woordjes in schrijf. Het is zowaar een attractie geworden. Ze wilden me met tien tegelijk de meest onmogelijke woorden aanleren. Chaos alom! En de kindjes zijn echt tof. Ik ben al bedolven onder de tekeningen met 'I love you' op! Haha, echt heel grappig!
Verder was ik deze week uitgenodigd voor een ‘Funeral Party’. De grootvader van de uitbater van mijn hostel was 100 jaar geleden overleden. 2 dagen groot feest! Compleet met traditionele muziek die 24/24u door de luidsprekers knalt, tonnen rijst en iedereen netjes uitgedost.
En ben ik gisteren gaan zwemmen in het meer hier een paar kilometer verderop. Zalig!
Morgennamiddag is er een Nieuwjaarsparty in de organisatie voor de kindjes. En ’s avonds trek ik voor een weekje richting het zuiden naar ‘Sihanoukville’. Joepie!
Om af te sluiten nog enkele weetjes.
Wist je dat:
•Cambodja momenteel de ergste hitte beleeft in 30 jaar.
•Ik deze week de supersnelle stand van de fan heb ontdekt! Niet gezien dat er vijf standen waren! Wat een verademing!
•De muggen naast me doodvallen als ik me juist met deet heb ingesmeerd.
•De kakkerlakken mijn kamer erg leuk vinden.
•Ik bijna een ‘attak’ deed toen mijn superdeluxe muggennetconstructie het midden in de nacht begaf.
•Ik hier een zalig ontbijt krijg: stokbrood met een ‘la vache qui rit’tje’, watermeloen, banaan en ananas.
•De mieren me al eens te vlug af waren bij mijn ontbijt.
•Ik al een Cambodjaanse naam gekregen heb (maar ik kan er nu even niet op komen).
•Ik weet waarom de supermarkt hier twee minuutjes verderop ‘Lucky Market’ noemt. Je bent een Lucky one als je er levend en wel arriveert met je fietsje.
•Ik als eeuwige-en-altijd telaatkomer hier voor hen behoorlijk stipt ben.
•Volleybal hier erg populair is.
•Ik al een hele maaltijd met chinese stokjes heb gegeten (en er zeker een uur heb over gedaan).
•De hond van de buren me niet aanstaat en het hek geregeld open staat.
•Mijn eerste paar teensliffer het al hebben begeven.
•De verkopers heel hard hebben moeten zoeken om zulke kleine teensliffers te vinden.
•Hier onder andere krokodil en kangoeroe op het menu staat.
•Het boek ‘De Alchemist’ heel populair is bij Backpackers.
•Ik mijn Trotter zat te lezen onder een boom met honderden vleermuizen in, en ik dat maar na een uur doorhad.
•Mijn walvis T-shirt hier heel goed scoort.
•Ik zó gelukkig ben met een koud blikje 7-Up.
•Het heel vreemd is als de voorbijgangers foto’s van je nemen of vragen om met hen op de foto te staan… (ze staan graag met een westers persoon op de foto)
•Ik mijn handwas hier uitstel zoals ik thuis de afwas uitstel.
•Het ‘we will do it tomorrow-gedrag van hier’ me hierbij heel goed van pas komt.
•De wast hier in enkele uren kurkdroog is.
•Het hier iedere vrijdag groot feest is met een live bandje en de mensen dan op straat dansen met een pintje in de hand. Ik ben fan!
•Rode mieren heel hard kunnen bijten. Auw!
•Ik niet weet vanwaar de mieren hier plots komen.
•Wanneer de vluchten naar Bangkok goedkoop staan of iemand de Lotto wint jullie zeker moeten afkomen! (reizigersinfo: van Bangkok naar mijn hostel is het 12$)
•Jullie het hier ook naar jullie zin zouden hebben!
Avontuurlijke SmaK!
(PS: Mijn Cambodjaans gsm nummer is: 00855/975 50 23 04 – ik was een nul vergeten)
Ik heb wat zonnestralen naar jullie gestuurd en naar het schijnt zijn ze goed aangekomen! Hier loopt alles heel erg goed. Ben net terug van te gaan zwemmen met mijn Australische kamer-buur. De voorbije twee weken zijn voorbij gevlogen. Er hangt hier echt een leuke sfeer in de lucht. Iedereen is vriendelijk, overal waar je komt zegt men goeiedag ‘susaday’ en zwaaien dat men doet!
Ben vorig weekend als een echte toerist voor zonsopgang naar Angkor Wat gegaan (zoals heel veel anderen die dag). Indrukwekkend wanneer de zon opkomt. Heel zeker de moeite waard om zo vroeg op te staan. Geniaal ook om iedereen daar halfslapend met de camera (zotte lenzen en statieven) in aanslag te zien staan. Het is een heel groot stuk jungle, zeker toen ik me niet meer herinnerde hoe mijn tuktukdriver ook al weer uitzag tussen de honderden andere tuktukdrivers, waarbij super mooie tempels verspreid liggen over het hele terrein. Heb tot zonsondergang op tempels geklauterd waarvan elke steen, trap, inbeiteling een ongelooflijk grote symbolische waarde heeft.
Voor de rest is mijn stage wat uitgesteld...
Mijn stagebegeleidster was deze week uit de stad en volgende week is de organisatie nauwelijks open omdat het nieuwjaar is. Ik had deze week dus rustig de tijd om de organisatie wat te leren kennen, heb wat rondgelopen, praatjes geslaan, spelletjes gespeeld, gewoon wat geobserveerd, ik hoop dat wanneer mijn stagebegeleidster terug is ik hier echt iets nuttigs kan doen. We zien wel.
Ondertussen heeft de staff me de hele week Khmer geleerd! Heel grappige taal! Knjom tji Khmer titi (ik spreek al een beetje Khmer)! Ik heb me een schriftje aangeschaft waar ik mijn nieuwe woordjes in schrijf. Het is zowaar een attractie geworden. Ze wilden me met tien tegelijk de meest onmogelijke woorden aanleren. Chaos alom! En de kindjes zijn echt tof. Ik ben al bedolven onder de tekeningen met 'I love you' op! Haha, echt heel grappig!
Verder was ik deze week uitgenodigd voor een ‘Funeral Party’. De grootvader van de uitbater van mijn hostel was 100 jaar geleden overleden. 2 dagen groot feest! Compleet met traditionele muziek die 24/24u door de luidsprekers knalt, tonnen rijst en iedereen netjes uitgedost.
En ben ik gisteren gaan zwemmen in het meer hier een paar kilometer verderop. Zalig!
Morgennamiddag is er een Nieuwjaarsparty in de organisatie voor de kindjes. En ’s avonds trek ik voor een weekje richting het zuiden naar ‘Sihanoukville’. Joepie!
Om af te sluiten nog enkele weetjes.
Wist je dat:
•Cambodja momenteel de ergste hitte beleeft in 30 jaar.
•Ik deze week de supersnelle stand van de fan heb ontdekt! Niet gezien dat er vijf standen waren! Wat een verademing!
•De muggen naast me doodvallen als ik me juist met deet heb ingesmeerd.
•De kakkerlakken mijn kamer erg leuk vinden.
•Ik bijna een ‘attak’ deed toen mijn superdeluxe muggennetconstructie het midden in de nacht begaf.
•Ik hier een zalig ontbijt krijg: stokbrood met een ‘la vache qui rit’tje’, watermeloen, banaan en ananas.
•De mieren me al eens te vlug af waren bij mijn ontbijt.
•Ik al een Cambodjaanse naam gekregen heb (maar ik kan er nu even niet op komen).
•Ik weet waarom de supermarkt hier twee minuutjes verderop ‘Lucky Market’ noemt. Je bent een Lucky one als je er levend en wel arriveert met je fietsje.
•Ik als eeuwige-en-altijd telaatkomer hier voor hen behoorlijk stipt ben.
•Volleybal hier erg populair is.
•Ik al een hele maaltijd met chinese stokjes heb gegeten (en er zeker een uur heb over gedaan).
•De hond van de buren me niet aanstaat en het hek geregeld open staat.
•Mijn eerste paar teensliffer het al hebben begeven.
•De verkopers heel hard hebben moeten zoeken om zulke kleine teensliffers te vinden.
•Hier onder andere krokodil en kangoeroe op het menu staat.
•Het boek ‘De Alchemist’ heel populair is bij Backpackers.
•Ik mijn Trotter zat te lezen onder een boom met honderden vleermuizen in, en ik dat maar na een uur doorhad.
•Mijn walvis T-shirt hier heel goed scoort.
•Ik zó gelukkig ben met een koud blikje 7-Up.
•Het heel vreemd is als de voorbijgangers foto’s van je nemen of vragen om met hen op de foto te staan… (ze staan graag met een westers persoon op de foto)
•Ik mijn handwas hier uitstel zoals ik thuis de afwas uitstel.
•Het ‘we will do it tomorrow-gedrag van hier’ me hierbij heel goed van pas komt.
•De wast hier in enkele uren kurkdroog is.
•Het hier iedere vrijdag groot feest is met een live bandje en de mensen dan op straat dansen met een pintje in de hand. Ik ben fan!
•Rode mieren heel hard kunnen bijten. Auw!
•Ik niet weet vanwaar de mieren hier plots komen.
•Wanneer de vluchten naar Bangkok goedkoop staan of iemand de Lotto wint jullie zeker moeten afkomen! (reizigersinfo: van Bangkok naar mijn hostel is het 12$)
•Jullie het hier ook naar jullie zin zouden hebben!
Avontuurlijke SmaK!
(PS: Mijn Cambodjaans gsm nummer is: 00855/975 50 23 04 – ik was een nul vergeten)
vrijdag 2 april 2010
Hot & Zot!
Ik ben goed gearriveerd! Hoera!
Echt indrukwekkend om hier uiteindelijk echt te zijn, hier echt rond te lopen! Wow!
De tuktuk-rit van de luchthaven naar de hostel was heet en stoffig met brommers en tuktuks (een soort van rishka’s maar met een brommer) die in het wildeweg rondcrossen. Wat een zot verkeer hier! Wie het luidst toetert en het assertiefst /agressiefst overkomt wint, met gevolg dat iedereen gewoon toetert en doorrijdt. Crazy! Mijn hostel ligt in een verlaten steegje die uitkomt op een grote straat, alleen al die straat oversteken duurt een eeuwigheid.
Na me wat te installeren ben ik ’s avonds met een paar andere vrijwilligers gaan eten in een ‘real Khmer food-plekje’. Ik ga er nog wat moeten aan wennen want voor de moment vind ik het eten echt vreselijk!
Gisteren ben ik de hele dag op tsjok geweest met een Nieuw-Zeelandse die ik had ontmoet in de hostel. Eerst samen wat in de stad rondgekuierd en erna met de tuktuk een heel eind buiten de stad geweest. Waauw! Het was een heel erg leuke eerste kenninsmakingsdag met Siem Reap. We hebben een berg beklommen op het heetst van de dag maar het was de moeite waard, wat een uitzicht! Zo ver je kon kijken: velden, lotusbloemen, stukken jungle, het meer… Erg indrukwekkend. Daarna verder gereden naar ‘The floating village’ langs tempels, pagoden, plattelandsdorpen in een wonderbaarlijke natuur. The floating village is, nu in het droge seizoen, een paaldorp die tijdens de moesson op het water drijft. Daarna zijn we naar een krokodillenboerderij geweest (Aaah, nog maar eens bevestigd welke vieze beesten dat zijn)en samen met nog een paar andere iets gaan eten. Ik was zodanig hard aan het sukkelen met de noedelssoep in combinatie met chinese stokjes (?!) dat de Khmer die tegenover mij zat uiteindelijk een vork en een lepeltje is gaan halen waarschijnlijk omdat hij het niet meer kon aanzien. Hehe, dat wordt oefenen.
’s Avonds heb ik ook nog een twee uur durend gevecht aangegaan met touw, gordijnstokken, lampekappen en de bamboestokken van mijn kleerkast, gepaard met het verliezen van liters zweet,om een vreselijke constructie te bekomen om mijn muskietennet op te hangen.
Vandaag ben ik met de tuktukchauffeur van de hostel op stap geweest en boodschappen gedaan. Ik heb me een lokale simkaart aangeschaft en ... een superfiets! Eentje met remmen, lichten, zo’n pekkel die rond je achterwiel gaat en zelfs een mandje! Gelukkig deed mijn kompaan zijn uiterste best of ik ging met een gedrocht teruggekeerd zijn. Hilarisch, om met de tuktuk de hele stad te doorkruisen met een fiets op je schoot! Ben dus deze namiddag wat gaan rondfietsen in de stad met mijn nieuwe aanwinst en toen ik even op een bankje zat passeerde er plots een grote optocht van monniken (die iets duidelijk wilden maken maar ik weet nog niet direct wat dat precies was). Bij een andere tussenstop was ik een babbeltje aan het doen met twee gasten (Khmers) toen de één plots zei: Hey, you have a Cambodian smile! Moehaha! Van integratie gesproken!
Ik ben alles dus wat aan het ontdekken deze week vooraleer ik met mijn stage begin, maar het is serieus wennen! Alles is hier zó anders. De cultuur, de om-ter-heetste temperaturen (mijn wassen oordopjes smelten gewoonweg weg in m’n oren), het trage levensritme (‘No problem, we will do it tomorrow), het eten, de taal en zoveel meer (wat het allemaal nog spannender maakt).
Morgen ga ik nog een beetje al rondkuierend op ontdekkingstocht en zaterdag plan ik een bezoekje aan Ankor Wat. Om 5u zal een tuktuk me komen ophalen want naar het schijnt is de zonsopgang heel indrukwekkend. Ik kijk er naar uit!
Ik hoop alles goed gaat met iedereen! Nu ik geïnstalleerd ben ben ik volledig bereikbaar. Heb overal draadloos internet (heb al geskypt en het werkt perfect)en ook mijn gsm is volledig bereikbaar aan een voordelig tarief. Mijn Cambodiaanse gsmnummer is: 00855/ 975 502 304.
Héél veel liefs!
SmaK!
PS: Ik ben zit op het terras van de hostel en terwijl ik dit aan het typen ben is er iemand van de hostel met zo’n elektrisch geladen tennisracket aan het rondslaan, doordat het al donker is is het net of ze een fister in haar handen heeft! Spectaculair! Altijd een beetje feest met zoveel muggen om je heen! ;)
PSPS: De koudste temperatuur die ze zich hier kunnen herinneren is 16°. Geen sneeuwballengevecht voor de Cambodjanen dus.
Echt indrukwekkend om hier uiteindelijk echt te zijn, hier echt rond te lopen! Wow!
De tuktuk-rit van de luchthaven naar de hostel was heet en stoffig met brommers en tuktuks (een soort van rishka’s maar met een brommer) die in het wildeweg rondcrossen. Wat een zot verkeer hier! Wie het luidst toetert en het assertiefst /agressiefst overkomt wint, met gevolg dat iedereen gewoon toetert en doorrijdt. Crazy! Mijn hostel ligt in een verlaten steegje die uitkomt op een grote straat, alleen al die straat oversteken duurt een eeuwigheid.
Na me wat te installeren ben ik ’s avonds met een paar andere vrijwilligers gaan eten in een ‘real Khmer food-plekje’. Ik ga er nog wat moeten aan wennen want voor de moment vind ik het eten echt vreselijk!
Gisteren ben ik de hele dag op tsjok geweest met een Nieuw-Zeelandse die ik had ontmoet in de hostel. Eerst samen wat in de stad rondgekuierd en erna met de tuktuk een heel eind buiten de stad geweest. Waauw! Het was een heel erg leuke eerste kenninsmakingsdag met Siem Reap. We hebben een berg beklommen op het heetst van de dag maar het was de moeite waard, wat een uitzicht! Zo ver je kon kijken: velden, lotusbloemen, stukken jungle, het meer… Erg indrukwekkend. Daarna verder gereden naar ‘The floating village’ langs tempels, pagoden, plattelandsdorpen in een wonderbaarlijke natuur. The floating village is, nu in het droge seizoen, een paaldorp die tijdens de moesson op het water drijft. Daarna zijn we naar een krokodillenboerderij geweest (Aaah, nog maar eens bevestigd welke vieze beesten dat zijn)en samen met nog een paar andere iets gaan eten. Ik was zodanig hard aan het sukkelen met de noedelssoep in combinatie met chinese stokjes (?!) dat de Khmer die tegenover mij zat uiteindelijk een vork en een lepeltje is gaan halen waarschijnlijk omdat hij het niet meer kon aanzien. Hehe, dat wordt oefenen.
’s Avonds heb ik ook nog een twee uur durend gevecht aangegaan met touw, gordijnstokken, lampekappen en de bamboestokken van mijn kleerkast, gepaard met het verliezen van liters zweet,om een vreselijke constructie te bekomen om mijn muskietennet op te hangen.
Vandaag ben ik met de tuktukchauffeur van de hostel op stap geweest en boodschappen gedaan. Ik heb me een lokale simkaart aangeschaft en ... een superfiets! Eentje met remmen, lichten, zo’n pekkel die rond je achterwiel gaat en zelfs een mandje! Gelukkig deed mijn kompaan zijn uiterste best of ik ging met een gedrocht teruggekeerd zijn. Hilarisch, om met de tuktuk de hele stad te doorkruisen met een fiets op je schoot! Ben dus deze namiddag wat gaan rondfietsen in de stad met mijn nieuwe aanwinst en toen ik even op een bankje zat passeerde er plots een grote optocht van monniken (die iets duidelijk wilden maken maar ik weet nog niet direct wat dat precies was). Bij een andere tussenstop was ik een babbeltje aan het doen met twee gasten (Khmers) toen de één plots zei: Hey, you have a Cambodian smile! Moehaha! Van integratie gesproken!
Ik ben alles dus wat aan het ontdekken deze week vooraleer ik met mijn stage begin, maar het is serieus wennen! Alles is hier zó anders. De cultuur, de om-ter-heetste temperaturen (mijn wassen oordopjes smelten gewoonweg weg in m’n oren), het trage levensritme (‘No problem, we will do it tomorrow), het eten, de taal en zoveel meer (wat het allemaal nog spannender maakt).
Morgen ga ik nog een beetje al rondkuierend op ontdekkingstocht en zaterdag plan ik een bezoekje aan Ankor Wat. Om 5u zal een tuktuk me komen ophalen want naar het schijnt is de zonsopgang heel indrukwekkend. Ik kijk er naar uit!
Ik hoop alles goed gaat met iedereen! Nu ik geïnstalleerd ben ben ik volledig bereikbaar. Heb overal draadloos internet (heb al geskypt en het werkt perfect)en ook mijn gsm is volledig bereikbaar aan een voordelig tarief. Mijn Cambodiaanse gsmnummer is: 00855/ 975 502 304.
Héél veel liefs!
SmaK!
PS: Ik ben zit op het terras van de hostel en terwijl ik dit aan het typen ben is er iemand van de hostel met zo’n elektrisch geladen tennisracket aan het rondslaan, doordat het al donker is is het net of ze een fister in haar handen heeft! Spectaculair! Altijd een beetje feest met zoveel muggen om je heen! ;)
PSPS: De koudste temperatuur die ze zich hier kunnen herinneren is 16°. Geen sneeuwballengevecht voor de Cambodjanen dus.
zondag 21 maart 2010
Spannend!
Hoera! Eindelijk is het zover! Binnen enkele dagen zoek ik onbekende, warme oorden op vol rijstvelden, paaldorpen en wereldbefaamde tempels verstopt in de jungle.
Nu de dagen voor mijn vertrek aan het korten zijn beginnen de spanning en de nieuwsgierigheid te stijgen. De Oosterse cultuur, de mensen, de geuren, de kleuren, de gewoontes, het landschap… in elk klein hoekje schuilt een andere manier van kijken, denken en interpreteren waar ik nu al naar uitkijk.
In de Trotter wordt Cambodja beschreven als het land van de aanstekelijke glimlach. Alright! Laat maar komen! Ik ben klaar om overstelpt te worden, kopje onder te gaan in al dat nieuws en terug boven te komen met verrijkende inzichten, denkwijzen en ervaringen.
Mijn volgend berichtje zal vanuit Cambodja zijn als ik bij het overstappen in Bangkok mijn vliegtuig vind!
SmaK!
Nu de dagen voor mijn vertrek aan het korten zijn beginnen de spanning en de nieuwsgierigheid te stijgen. De Oosterse cultuur, de mensen, de geuren, de kleuren, de gewoontes, het landschap… in elk klein hoekje schuilt een andere manier van kijken, denken en interpreteren waar ik nu al naar uitkijk.
In de Trotter wordt Cambodja beschreven als het land van de aanstekelijke glimlach. Alright! Laat maar komen! Ik ben klaar om overstelpt te worden, kopje onder te gaan in al dat nieuws en terug boven te komen met verrijkende inzichten, denkwijzen en ervaringen.
Mijn volgend berichtje zal vanuit Cambodja zijn als ik bij het overstappen in Bangkok mijn vliegtuig vind!
SmaK!
Abonneren op:
Posts (Atom)